روش جاوا main()

متد main() جاوا چیست؟

متد java main() نقطه اولیه ماشین مجازی جاوا (JVM) است. برای شروع اجرای یک برنامه جاوا استفاده می شود. متد main() احتمالاً اولین روشی است که هنگام شروع برنامه نویسی جاوا یاد خواهید گرفت زیرا بخش اساسی اجرای هر برنامه جاوا است. نحو کلی روش اصلی به شرح زیر است.

public static void main(String[] args){
	// some code here in the main() method
}

مثال

class NewYear {
    public static void main(String... newyearargs) // main() method
 {
        System.out.println("Happy New Year 2023");
    }
}

PS می‌توانید قسمت «args» از نحو متد اصلی را تغییر دهید و آن را به تنهایی همانطور که در مثال نشان داده شده است نامگذاری کنید. همچنین یک روش جایگزین برای نوشتن قسمت "String[]" از روش اصلی به عنوان "String… args" وجود دارد.

اصلاح کننده های روش main().

روش امضا برای نوشتن تابع اصلی از سه اصلاح کننده اصلی تشکیل شده است:

عمومی

این اصلاح کننده با نام مشخص کننده دسترسی محبوب است. همانطور که از نام آن مشخص است، این اصلاح کننده به ماشین مجازی جاوا (JVM) برای اجرای برنامه دسترسی می دهد. برای اعطای دسترسی به JVM، باید هنگام نوشتن کد از public استفاده کرد تا به Java Runtime Environment (JRE) اجازه دسترسی و اجرای متد را بدهد.

مثال

public class NewYear{

//using main function
	static void main(String... newyearargs){ // defining main() method here

		System.out.println("Happy New Year");

	}
}

خطای زیر هنگام کامپایل و اجرای برنامه رخ می دهد زیرا روش اصلی عمومی نیست و JRE نمی تواند آن را پیدا کند.

ایستا

هنگام شروع برنامه جاوا هیچ شیئی از کلاس وجود ندارد. متد main باید ثابت باشد تا JVM کلاس را در حافظه بارگذاری کند و سپس تابع main را بدون ایجاد نمونه ای از کلاس فراخوانی کند.

public class NewYear{
	public void main(String... newyearargs){ // defining main() method here

		System.out.println("Happy New Year");

	}
}

خطای زیر هنگام کامپایل و اجرای برنامه رخ می دهد زیرا روش اصلی ثابت نیست.

خروجی

خالی

نوع بازگشت باید توسط هر تابع جاوا ارائه شود. وقتی چیزی برنمی گرداند، نوع بازگشت تابع اصلی جاوا void است . برنامه جاوا با تکمیل متد اصلی تمام می شود ، بنابراین نیازی به یک شیء برگشتی نیست. تابع اصلی در کد مثال زیر سعی می کند چیزی را زمانی که نوع بازگشتی باطل است، برگرداند :

public class NewYear{

	public static void main(String... newyearargs){ // defining main() method here
		return 0;
	}
}

خطای زیر هنگام کامپایل و اجرای برنامه رخ می دهد زیرا متد اصلی void است و چیزی را بر نمی گرداند.

خروجی

اصلی

این یک امضای پیش فرض از پیش تعریف شده در JVM است. JVM این متد را برای اجرای خط به خط یک برنامه فراخوانی می کند و پس از تکمیل این متد به اجرا پایان می دهد. همچنین می توانیم متد main() را چندین بار فراخوانی کنیم. در زیر تصویر تابع اصلی است :

public class NewYear{

	public static void newMain(String... newyearargs){

		System.out.println("Happy New Year");
	}
}

خطای زیر هنگام کامپایل و اجرای برنامه رخ می دهد زیرا روش اصلی به درستی نامگذاری نشده است.

خروجی

آرگهای رشته[]

تابع اصلی در جاوا یک آرایه رشته ای را به عنوان ورودی می گیرد. رشته های آرایه آرگومان های خط فرمان هستند. در زمان اجرا، کاربران می توانند از آرگومان های خط فرمان برای تأثیرگذاری بر عملکرد برنامه یا ارسال داده به برنامه استفاده کنند. مثال زیر یک تصویر برای چاپ آرگومان های خط فرمان را نشان می دهد.

public class NewYear{

	public static void main(String... newyearargs){ // main() function goes here

    	for(String s : newyearargs){
		System.out.println(s);
    	}
    }
}

برنامه را با چند آرگومان اجرا کنید و خواهید دید که هنگام کامپایل کردن برنامه، آرگومان ها در کنسول چاپ می شوند.

خروجی

نتیجه

این مقاله در مورد تابع/روش اصلی جاوا بود . در این مقاله، بیشتر اصول اولیه متد main() را مورد بحث قرار داده ایم .