توسعه دهنده جوان جاوا به دنبال کار. چگونه مهارت های خود را ارتقا دهید و تجربه عملی کسب کنید

وقتی صحبت از شروع حرفه حرفه ای برنامه نویس جاوا می شود، اغلب همه چیز در یک نور تاریک ارائه می شود. برای مبتدیان، ممکن است به نظر برسد که ورود به بازار بسیار دشوار است. مهم نیست که به چند موقعیت شغلی فعلی نگاه کنید، متوجه خواهید شد که هر موقعیتی نیاز به تجربه دارد. گاهی اوقات به نظر می رسد که کارفرمایان حتی از توسعه دهندگان جوان جاوا نیز انتظار دارند که حداقل چندین سال تجربه کاری داشته باشند، نه اینکه هر چند وقت یکبار به دانش نظری فوق طبیعی اشاره کنیم. اما اگر کسی نمی‌خواهد کدنویس بدون تجربه استخدام کند، چگونه می‌توان تجربه لازم برای استخدام واقعی را به دست آورد؟ آیا این یک دور باطل است؟ نه، فقط یکی از مشکلاتی است که در شروع یک حرفه وجود دارد، اما غلبه بر آن چندان دشوار نیست. در این مقاله، ما چندین روش غیرقابل شکست برای حل مشکل تجربه عملی ناکافی را جمع آوری کرده ایم.

1. پروژه های مستقل

بیایید با نکات ساده تر و تا حد زیادی واضح شروع کنیم. یکی از بهترین راه ها برای کسب تجربه عملی در جاوا یا هر زبان برنامه نویسی دیگری، کار بر روی پروژه های مستقل یا حیوان خانگی است. به عنوان مثال، می توانید به یک پروژه متن باز در Github بپیوندید. به دنبال پروژه های پیچیده یا پروژه هایی نباشید که اجرای آنها نیازمند رویکردی جدید یا دانش تخصصی است. تنها چیزی که یک توسعه دهنده جاوا با تجربه کم یا بدون تجربه نیاز دارد فرصت هایی برای تمرین است: هر چه بیشتر، بهتر. همانطور که مهارت های اولیه شما بهبود می یابد، می توانید به سمت پروژه های پیچیده تر بروید. اگرچه شرح شغل اغلب شامل دو یا سه سال تجربه در یک زبان است، این تنها معیار نیست. شرکت ها همچنین به دنبال افرادی هستند که بتوانند با کد خود و دیگران کار کنند. آنها افرادی را می خواهند که نحوه استفاده از ابزار را بدانند. و کارفرمایان اغلب به به اصطلاح "مهارت های نرم" توجه می کنند. اینها بیش از همه، عقل سلیم، توانایی کار خوب با دیگران، مهارت های ارتباطی خوب و هوش هیجانی هستند. برای پرورش همه اینها، به تجربه کار بر روی پروژه های واقعی با مشکلات واقعی و ضرب الاجل واقعی، همراه با سایر برنامه نویسان و کارشناسان نیاز دارید. از نظر یک کارفرما، مهارت‌های نرم، توانایی یادگیری و جاه‌طلبی گاهی اوقات می‌تواند کمبود دانش فنی تخصصی و یک پایه نظری نازک را جبران کند. علاوه بر این، حتی اگر یک متقاضی کار ملزم به دانستن فناوری خاصی باشد که توسعه‌دهندگان بی‌تجربه جاوا معمولاً آن را نمی‌دانند، اگر چندین پروژه در رزومه او وجود داشته باشد، به همراه شرحی از تجربه به دست آمده، احتمالاً کارفرمایان علاقه بیشتری خواهند داشت. و درس های آموخته شده در حین کار بر روی آن پروژه ها.

2. پروژه های شخصی

این نکته ممکن است نه تنها برای مبتدیان، بلکه برای متخصصان با تجربه جاوا نیز مفید باشد. «پروژه‌های شخصی» به پروژه‌هایی گفته می‌شود که کدنویس جاوا به‌عنوان یک سرگرمی، برای توسعه مهارت‌های حرفه‌ای، از روی علاقه، و/یا صرفاً برای سرگرمی و نه برای کسب درآمد، روی آن‌ها کار می‌کند. هنگام بررسی رزومه، بسیاری از کارفرمایان بر روی "پروژه های حیوان خانگی" خود برنامه نویسان تمرکز می کنند. چرا؟ زیرا داشتن پروژه های حیوان خانگی نشان می دهد که یک فرد واقعا برنامه نویسی را دوست دارد و در واقع برای رشد حرفه ای تلاش می کند - نه اینکه صرفاً در مورد آن صحبت کند. در اینجا Oren Eini، مدیر عامل Hibernating Rhinos LTD، که راه حل های زیرساخت پایگاه داده را توسعه می دهد، می گوید: "به زبان ساده، ما به دنبال یک توسعه دهنده دات نت هستیم و یکی از مهم ترین چیزهایی که به دنبال آن هستیم، اشتیاق است. به طور کلی، ما دریافته ایم که افرادی که به کاری که انجام می دهند اهمیت می دهند و علاقه مند هستند، به جای تکالیف کاری خود، کارهای دیگری انجام می دهند. به عبارت دیگر، آنها پروژه های حیوان خانگی خود را دارند، این می تواند یک سایت شخصی باشد، پروژه ای برای یک دوست یا فقط یک کد نوشته شده برای آشنایی با برخی از فناوری ها. وقتی به من می گویید که تنها پروژه های شما در خارج از محل کار بالای 5 سال قدمت دارند، این نشانه بدی برای ما است." بهتر از این نمی شد گفت.

3. فریلنسینگ دامنه بی حد و حصری را برای "تراز کردن" و کسب تجربه ارائه می دهد

فقط توجه داشته باشید که برای یک برنامه نویس مبتدی نفوذ به وب سایت های مستقل بسیار دشوار است. اما می توانید امتحان کنید. کار به عنوان یک فریلنسر می‌تواند یک گام متوسط ​​عالی در مسیر یک توسعه‌دهنده کاملاً مبتدی جاوا به یک توسعه‌دهنده جوان مطمئن جاوا باشد که تجربه کسب کرده و مهارت‌های خود را تقویت کرده است. تفاوت بین فریلنسینگ و کار یک توسعه دهنده تمام وقت جاوا ممکن است کوچک به نظر برسد. اما در واقع می‌توانید فرصت‌های شغلی آزاد بسیار امیدوارکننده‌تری را برای یک توسعه‌دهنده جوان بی‌تجربه جاوا پیدا کنید. به این دلیل که فریلنسرها اغلب برای کارهای یکباره یا کوتاه مدت در پروژه های خاص استخدام می شوند. به عنوان مثال، وظایفی به آنها محول می شود که برای توجیه جستجوی یک کارمند دائمی تمام وقت بسیار کوچک هستند. از چنین پروژه های کوچکی گاهی اوقات به عنوان "گیگ" یاد می شود. خود پروژه ممکن است یک آزمایش باشد یا به مهارت های بسیار تخصصی نیاز داشته باشد. به هر حال، هنگام استخدام فریلنسرها، کارفرمایان کمتر خواستار و محتاط هستند، زیرا خطرات مالی بسیار کمتری دارند. در نتیجه، یک توسعه دهنده جوان جاوا شانس بیشتری برای دریافت اولین شغل حقوقی خود در حین کار آزاد دارد. فریلنسرها اغلب توسط مشاغل کوچک استخدام می شوند که برای حل مشکلات نسبتاً ساده به کمک برنامه نویس نیاز دارند. یا توسط کارآفرینانی که روی برخی ایده های نوآورانه با بودجه محدود کار می کنند. یا حتی توسط کارمندان شرکت های بزرگ فناوری اطلاعات، که در اوقات فراغت خود در حال توسعه پروژه ها یا ایده های حیوان خانگی خود هستند. در یک کلام، امکانات زیادی وجود دارد، اما در بیشتر موارد این یک کار موقتی با اهداف کاملاً مشخص خواهد بود. و این دقیقاً همان چیزی است که دکتر برای یک توسعه‌دهنده جوان بی‌تجربه جاوا که باید رزومه خود را ارتقا دهد، دستور داد.

4. دو سر بهتر از یک سر است. توسعه در یک تیم

اگر کار به تنهایی روی پروژه‌ها، چه پروژه‌های حیوان خانگی یا مشاغل آزاد، به دلایلی اتفاق نمی‌افتد، می‌توانید گزینه دیگری را امتحان کنید - توسعه به عنوان بخشی از تیمی از توسعه‌دهندگان که تقریباً در همان سطح هستند. همکاری و حل مسئله نه تنها به یادگیری و پیشرفت سریعتر شما کمک می کند، بلکه مشکل انگیزه را نیز حل می کند، که برای بسیاری از برنامه نویسان مبتدی، به ویژه هنگام کار در خانه، حاد است.

5. مطالعه بیشتر در مورد این موضوع:

• 5 نکته برای افزایش شانس خود برای یافتن شغل
• چگونه می توانید با تجربه بسیار کم یک شغل کدنویسی پیدا کنید
• چگونه اولین شغل توسعه خود را در 5 مرحله ساده بدست آورید
• اگر پروژه های حیوان خانگی ندارید، فکر نمی کنم شما را بخواهم.