سطح قدیمی 09

دانش در مقابل مهارت

کالج به ما آموخت که تفاوت زیادی بین تئوری و عمل وجود ندارد. خوب، مطمئناً متوجه شدید که این یکسان نیست. اما شما تفاوت اصلی را نمی بینید. با این حال یکی وجود دارد. اکثر مردم علامت برابری را بین «من می دانم» و «من می توانم» قرار می دهند. آیا تو؟ چند نمونه چطور؟

1. می دانم که سیگار برای من مضر است، اما سیگار می کشم.
2. من می دانم که فست فود برای من مضر است، اما آن را می خورم.
3. من قوانین راهنمایی و رانندگی را می دانم اما نمی توانم رانندگی کنم.
4. می دانم که دویدن برای من خوب است اما صبح ها دویدن ندارم.

اغلب اتفاق می افتد که مردم "من می دانم" را به معنای "من می توانم" می گیرند. این یک مثال خوب در مورد مقررات راهنمایی و رانندگی است. اگر فردی مقررات را بداند و بداند چگونه رانندگی کند، به این معنی است که می تواند رانندگی کند؟ جواب منفی. اگر فکر کند رانندگی بلد است چه؟ پس چرا او به یک مربی نیاز دارد - او از قبل همه چیز را می داند. وقتی مطمئن هستید که از قبل همه چیز را می دانید، احتمالاً چیز جدیدی یاد نخواهید گرفت. و اگر مطمئن هستید که می دانید چگونه همه کارها را انجام دهید، مطالعه نخواهید کرد. چنین فکری حتی به ذهن شما نخواهد رسید. و این بدان معناست که شما همه فرصت های فوق العاده برای یادگیری چیزی را از دست خواهید داد. کالج معمولی فقط به شما دانش می دهد. شما باید به تنهایی مهارت کسب کنید. اما من چه می شنوم؟ شما علاوه بر تئوری در دانشکده خود تمرین داشته اید؟ خوب، اگر در دانشکده فیزیک تحصیل کرده اید ، یک مدل کار از یک موتور بخار با بازده حداقل 20٪ بسازید. شرط می بندم که می دانید چگونه این کار را انجام دهید، اما در واقع نمی توانید آن را انجام دهید، درست است؟ شما شیمیدان هستید ؟ پودر بدون دود درست کنید شما می دانید چگونه، اما نمی توانید، ها؟ ریاضیدان، شما هستید؟ خط سیر یک گلوله توپخانه را محاسبه کنید. فراموش نکنید که شکل پوسته را در نظر بگیرید. نقطه های ریاضی در زندگی واقعی پرواز نمی کنند. و هیچ اسب کروی وجود ندارد. زیست شناس؟ پنی سیلین را جدا کنید. این کپک روی خربزه رشد می کند، پس بدانید. شما می دانید چگونه - فوق العاده! آیا میتوانید آن را انجام دهید؟ اقتصاددان؟ رشد قیمت نفت را پیش بینی کنید. انجام شده؟ و اکنون آن را بر اساس پیش بینی خود به 2000 یا 200000 دلار در سال تبدیل کنید. آیا تا به حال در فارکس بازی کرده اید؟ برای پول واقعی؟ یا فقط میدونی چیه؟ اقتصاد بین المللی؟ پر زرق و برق کجا یک شرکت برون مرزی افتتاح کنم؟ در هنگ کنگ، ایرلند یا در ایالات متحده آمریکا. چرا؟ حتی اگر این را بدانید، که مشکوک است، به سختی قادر به انجام آن خواهید بود، زیرا در واقع هرگز آن را انجام نداده اید. شما حتی کوچکترین سرنخی از نحوه انجام آن ندارید. اوه، تو آن را در کالج نخوانده ای؟ من به چه حقی به شما وظایفی را می دهم که برای آنها آمادگی ندارید؟ زیرا اینها وظایف زندگی واقعی است. این تمرین IS ، تمام چیزی که شما در کالج مطالعه کرده اید این است: اسب های کروی، رقابت کامل - هیچ کدام در زندگی واقعی وجود ندارد. اما چرا فراموش کردم که به متخصص بازاریابی اشاره کنم ؟ بهترین راه برای خرج کردن 500 دلار من چیست تا هر چه بیشتر مردم در مورد سخنرانی های من بدانند؟ در تبلیغات؟ آیا می دانید که نه تنها تبلیغات کلاسیک قبلاً منسوخ شده است، بلکه مفهوم USP (پیشنهاد فروش منحصر به فرد) نیز منسوخ شده است، که مطمئنم در کالج به عنوان نوشدارویی تقریباً منحصر به فرد به شما آموزش داده شده است. فراموش کن هرچی میدونی از خود بپرسید - چه کاری می توانم انجام دهم؟ مفید است، منظورم؟ چیزی که مردم برای آن پول پرداخت کنند؟ یعنی پول خوبه؟ بنابراین دوستان، بیایید از دوره فوق العاده ای مانند CodeGym تشکر کنیم. با توجه به آن شما نه تنها می دانید که چگونه برنامه ریزی کنید، بلکه در واقع قادر به انجام آن خواهید بود. شما همچنین می توانید در چند سال شغلی پیدا کنید و درآمد خوبی کسب کنید. امیدوارم این پول برای زندگی خوب و راحت کافی باشد. من یک بار دیگر آن را می گویم، تا یادتان باشد: مهم نیست که چه می دانید. تنها چیزی که مهم است این است که چه مهارت های مفیدی دارید، مهارت هایی که مردم مشتاق هستند به شما بپردازند. هر چه زودتر این را بفهمید، بهتر است.

شما به سطح جدیدی رسیده اید

سطح 9

1 ریشا، ردیابی پشته

- سلام! امروز به شما خواهم گفت که stack trace چیست. اما ابتدا اجازه دهید به شما توضیح دهم که پشته چیست. - یک پشته کاغذ را تصور کنید - تکالیف برای یک منشی خاص. یک تکلیف جدید را می توان در بالای پشته قرار داد و او یک تکلیف را از بالای یک پشته می گیرد. بنابراین، تکالیف نه با اول وقت انجام می شود. هر بار که منشی تکلیف آخر را می گیرد. چنین ساختاری از مجموعه، پشته نامیده می شود . - در جاوا، یک مجموعه ویژه وجود دارد - Stack. این مجموعه دارای متدهای «افزودن عنصر» و «برداشتن (برداشتن/برداشتن) یک عنصر» است. همانطور که می دانید، آخرین عنصر اضافه شده ابتدا گرفته می شود. - هوم سخت نیست، حدس می زنم. - خوب. سپس اجازه دهید توضیح دهم stack trace چیست. - تصور کنید که در جاوا تابع А تابع B را فراخوانی می کند و دومی تابع C را که به نوبه خود تابع D را فراخوانی می کند . بنابراین، برای خروج از تابع B ، ابتدا باید از تابع C خارج شوید و برای این کار باید از تابع D خارج شوید . این بسیار شبیه به پشته است. - و شباهت چیست؟ - در پشته، برای رسیدن به یک تکلیف خاص، باید تمام تکالیفی که در بالا قرار داده شده را نیز انجام دهید. - خب، این یک جور قیاس است، اما مطمئن نیستم که همه چیز را درست متوجه شده باشم یا نه. - اینجا را نگاه کن. در جاوا یک پشته مجموعه ای از عناصر است. مانند ورق های کاغذ در یک پشته است. برای برداشتن سومی از بالا باید ورق دوم را بردارید اما قبل از آن باید اولی را بردارید. شما همیشه می توانید ورق ها را بگذارید و بردارید، اما می توانید آنها را فقط در بالا قرار دهید و فقط از بالا بگیرید. همین امر در مورد فراخوانی تابع نیز صدق می کند. تابع А تابع B را فراخوانی می کند ، دومی تابع C را فرا می خواند . برای خروج از А ابتدا باید از B خارج شوید و برای این کار باید از C خارج شوید . - یک دقیقه صبر کن. اگر درست متوجه شده باشم، کل پشته به صورت «فقط آخرین برگه ای که روی پشته قرار داده شده می تواند گرفته شود» و «اول، آخرین تابع فراخوانده شده باید خارج شود» می شود. آیا اینطور است؟ - آره. بنابراین، دنباله فراخوانی توابع «پشته فراخوانی تابع» یا به سادگی «پشته تماس» است. تابع فراخوانی آخرین باید ابتدا خاتمه یابد. بیایید به مثال نگاه کنیم: - باشه. همه چیز با فراخوانی تابع روشن است، حدس می‌زنم. اما این StackTraceElement چیست ؟ - ماشین مجازی جاوا همه فراخوانی های تابع را ثبت می کند. برای این منظور یک مجموعه ویژه - پشته دارد. هنگامی که یک تابع دیگری را فراخوانی می کند، JVM یک عنصر جدید StackTraceElement را قرار می دهددر این پشته هنگامی که تابع به پایان می رسد، عنصر از پشته حذف می شود. بنابراین، این پشته همیشه اطلاعات به روز در مورد وضعیت فعلی «پشته فراخوانی تابع» را ذخیره می کند. - هر StackTraceElement حاوی اطلاعاتی در مورد متد فراخوانی شده است. بنابراین می توانید نام این روش را با استفاده از getMethodName بدست آورید . - مثال بالا آن را نشان می دهد:

1. «پشته تماس» را دریافت کنید:
2. آرایه را با استفاده از حلقه برای هر تکرار کنید . امیدوارم فراموشش نکرده باشید
3. نام روش ها را در System.out چاپ کنید .

- یک چیز جالب و به ظاهر آسان. ممنون ریشا!

2 دیگو، نمایش وظیفه روی پشته ردیابی

- هی، آمیگو! در اینجا یک کار کوچک برای نمایش ردیابی پشته به صفحه است.

3 الی، خطاها و استثناها

- هی، آمیگو! امروز یک درس بسیار جالب داریم. من در مورد استثناها به شما خواهم گفت. استثنا مکانیزم خاصی برای کنترل خطاهای برنامه است. در اینجا چند نمونه از خطاهایی که ممکن است در برنامه رخ دهد آورده شده است:

1. برنامه سعی می کند یک فایل را روی دیسک کامل بنویسد.
2. برنامه سعی می کند متدی از یک متغیر را فراخوانی کند که مرجع تهی را ذخیره می کند.
3. برنامه سعی می کند یک عدد را بر 0 تقسیم کند.

این اقدامات منجر به خطا می شود. معمولاً، این منجر به بسته شدن یک برنامه می شود – ادامه اجرای کد فایده ای ندارد. - چرا؟ - آیا وقتی ماشین در حال سقوط از صخره است، چرخاندن چرخ منطقی است؟ - منظورت اینه که برنامه تموم بشه؟ - آره. قبلا همینطور بود. هر گونه خطایی منجر به خاتمه یک برنامه می شود. - تصمیم بسیار هوشمندانه ای است. - آیا بهتر نیست سعی کنید روی آن کار کنید؟ - آره شما یک متن بزرگ را در MS Word تایپ کرده اید، آن را ذخیره کرده اید، ذخیره نشده است، اما برنامه به شما می گوید که همه چیز اوکی است. و شما به تایپ کردن ادامه می دهید. احمقانه، اینطور نیست؟ - آره - سپس برنامه نویسان با یک حرکت جالب آمدند: هر تابع وضعیت کار خود را برگرداند. 0 به این معنی بود که تابع همانطور که قرار بود کار می کرد، هر مقدار دیگری - که یک خطا وجود داشت : این مقدار یک کد خطا بود. - اما این رویکرد یک نقطه ضعف داشت. پس از هر فراخوانی تابع (!) باید کد (شماره) بازگردانده شده توسط تابع را بررسی کنید. اولا، ناخوشایند بود: کد رسیدگی به خطا به ندرت اجرا می شد، اما همیشه مجبور بودید آن را بنویسید. ثانیاً، خود توابع اغلب مقادیر مختلفی را برمی‌گردانند - با آنها چه باید کرد؟ - آره این چیزی بود که می خواستم بپرسم. - سپس آینده روشنی از راه رسید - استثناها و رسیدگی به خطا ظاهر شد. در اینجا نحوه کار آن آمده است:

1. هنگامی که یک خطا رخ می دهد، ماشین مجازی جاوا یک شی خاص - یک استثنا - حاوی تمام اطلاعات مربوط به خطا ایجاد می کند. برای خطاهای مختلف استثناهای متفاوتی وجود دارد.
2. سپس این استثنا برنامه را مجبور می کند تا عملکرد فعلی را فوراً و تابع بعدی را تا خروج از روش اصلی قطع کند. پس از آن برنامه خاتمه می یابد. توسعه دهندگان جاوا این فرآیند را «بازگرداندن پشته تماس» می نامند.

- اما شما گفته اید که برنامه به طور قطعی خارج نمی شود. - درست است، زیرا راهی برای گرفتن استثنا وجود دارد. هر زمان و هر کجا که نیاز دارید، می توانید یک کد ویژه بنویسید تا این استثناها را بگیرید و کارهای مهمی انجام دهید. - برای انجام این کار، یک آزمایش ساخت و ساز ویژه وجود دارد . ببینید چگونه کار می کند: - چرا «پس از فراخوانی روش1. هرگز نشان داده نخواهد شد» روی صفحه نمایش داده نمی شود؟ - خوشحالم که در موردش پرسیدی. در خط 25 تقسیم بر صفر وجود دارد. این منجر به یک خطا - یک استثنا می شود. ماشین مجازی جاوا شی ArithmeticException حاوی اطلاعات خطا را ایجاد کرد. این شی یک استثنا است. - یک استثنا در متد متد1() رخ داد . این منجر به خاتمه فوری روش شد. همچنین اگر بلوک try-catch وجود نداشته باشد، منجر به خاتمه روش main می شود . - اگر یک استثنا در داخل بلوک try رخ دهد، در بلوک catch گرفتار می شود . بقیه کدهای موجود در block try اجرا نمی شوند، اجرای block catch بلافاصله شروع می شود. - من خیلی نمی فهمم. - به عبارت دیگر، این کد به صورت زیر عمل می کند:

1. اگر یک استثنا در داخل بلوک try رخ دهد ، کد موجود در این بلوک دیگر اجرا نمی شود، اما اجرای بلوک catch شروع می شود.
2. اگر هیچ استثنایی رخ نداد، بلوک try تا انتها اجرا می شود و catch هرگز اجرا نمی شود .

- آهام! - تصور کنید که بعد از هر فراخوانی متد بررسی می کنیم که آیا متد فراخوانی شده به خودی خود خاتمه یافته است یا به دلیل استثنا. اگر یک استثنا وجود داشت، JVM شروع به اجرای block catch در صورت موجود بودن می‌کند و یک استثنا را می‌گیرد. اگر بلوک catch وجود نداشته باشد، JVM روش فعلی را خاتمه می دهد. سپس همان بررسی در روشی که متد فعلی نامیده می شود شروع می شود. - حالا فکر کنم فهمیدم. - خوبه. - و آن استثنا در داخل بلوک گرفتن چیست؟ - همه استثناها کلاس هایی هستند که از کلاس Exception به ارث رسیده اند. ما می توانیم هر یک از آنها را با تعیین کلاس آن در بلوک catch یا همه آنها را به طور همزمان با تعیین یک کلاس والد مشترک Exception بگیریم. سپس از متغیر e (این متغیر مرجع یک شی استثنا را ذخیره می کند) می توانید تمام اطلاعات لازم در مورد خطا را بدست آورید. - عالی! و اگر در روش من استثناهای متفاوتی وجود داشته باشد، آیا می توانم آنها را به روش های مختلف مدیریت کنم؟ - تو باید. شما می توانید این کار را به صورت زیر انجام دهید: - بلوک try ممکن است شامل چندین بلوک catch باشد که هر کدام استثناهایی از نوع خود را می گیرند. - اومف خب من یه جورایی فهمیدم البته خودم همچین چیزی نمینویسم. با این حال، اگر چنین کدی را ببینم نمی ترسم.

4 Elly، RuntimeException، پرتاب

- امروز تصمیم گرفتم موضوع دیگری را مطرح کنم. در جاوا، همه استثناها به دو نوع کنترل شده/بررسی شده و کنترل نشده/چک نشده تقسیم می شوند . استثناهای علامت‌دار باید دستگیر شوند، علامت‌نخورده را می‌توان گرفت اما این مورد الزامی نیست . - آیا می توان از روی عمد استثناها را در یک کد قرار داد؟ - در کد خود می توانید استثنائات را خودتان بیاندازید. شما حتی می توانید استثناهای خود را بنویسید. اما بعداً در این حفره عمیق خواهیم شد. حالا بیایید یاد بگیریم که چگونه با استثناهایی که ماشین مجازی جاوا پرتاب می کند کار کنیم. - خوب. - اگر استثناهای ClassNotFoundException و FileNotFoundException در یک متد پرتاب شوند (ظاهر شوند)، برنامه نویس باید آنها را در امضای یک متد (سربرگ متد) مشخص کند. چنین استثناهایی بررسی می شوند. این چیزی است که معمولاً به نظر می رسد: - بنابراین، ما فقط پرتاب ها را می نویسیم و استثناها را با کاما از هم جدا می کنیم. درست؟ آیا اینطور است؟ - آره. اما یک چیز جالب دیگر وجود دارد. برای اینکه مثال زیر کامپایل شود، متدی که متد1() را فراخوانی می کند باید این استثناها را بگیرد یا به جلو پرتاب کند. اگر می‌خواهید استثنای علامت‌دار را به جلو پرتاب کنید، باید آن را در هدر متد مشخص کنید . - یک بار دیگر، اگر در متد اصلی ، می خواهید متدی را فراخوانی کنید که در عبارت سرصفحه آن، FileNotFoundException را پرتاب می کند ، ... باید یکی از این دو کار را انجام دهید:

1. برای گرفتن استثناها FileNotFoundException، …
   باید کدی را که در آن یک متد خطرناک را فراخوانی می‌کنید با یک بلوک try-catch بپیچید.
2. برای نگرفتن استثنائات FileNotFoundException، …

شما باید این استثناها را به لیست پرتاب های روش اصلی خود اضافه کنید . - برای من مثال می‌زنی؟ - به اینجا نگاه کنید: - این مثال کامپایل نمی شود، زیرا متد main متد متد1() را فراخوانی می کند که استثناهایی را که باید دستگیر شوند را ایجاد می کند. - برای اینکه مثال کامپایل شود، باید مدیریت استثنا را به متد main اضافه کنید . شما می توانید این کار را به دو روش انجام دهید: - و در اینجا با استفاده از try-catch آن را می گیریم : - واضح تر می شود، اما بسیار کم است. - به مثال زیر نگاه کنید: - هنوز یک استثنا وجود دارد - RuntimeException و کلاس های به ارث رسیده از آن. گرفتن یا پرتاب آنها الزامی نیست. اینها استثناهای بدون علامت هستند. این استثناها به سختی قابل پیش بینی هستند، بنابراین پیش بینی وقوع آنها تقریبا غیرممکن است. شما می توانید همین کارها را با آنها انجام دهید، اما نیازی به مشخص کردن آنها در پرتاب نیست .

5 Risha، رول پشته تماس، نحوه انجام آن در موارد استثنا

- من می خواهم کمی بیشتر در مورد نحوه عملکرد استثناها به شما بگویم. مثال زیر توضیح می دهد که: - متوجه نشدم. - خوب. توضیح می دهم چه خبر است. - در مثال سمت چپ چندین متد را به ترتیب زنجیره فراخوانی می کنیم. در متد2() ما به طور خاص یک استثنا ایجاد و پرتاب می کنیم (برای شروع یک خطا). - مثال سمت راست نشان می دهد که چه اتفاقی می افتد. به متد2() نگاه کنید . این همان چیزی است که ایجاد یک استثنا به آن تبدیل می‌شود: یک شی از نوع RuntimeException ایجاد می‌کنیم ، آن را در یک استثنا متغیر ویژه ذخیره می‌کنیم و بلافاصله از متد خارج می‌شویم – return . - در متد 1 ، پس از فراخوانی روش2 ، بررسی می شود که آیا استثنا وجود دارد یا خیر. اگر استثنا وجود داشته باشد، متد 1 بلافاصله خاتمه می یابد. این بررسی به طور ضمنی پس از فراخوانی هر متد (!) جاوا انجام می شود. - وای! - دقیقا. - در ستون سمت راست در متد main نوشتم که وقتی یک استثنا توسط بلوک try-catch گرفته می شود چه اتفاقی می افتد . اگر هیچ استثنایی وجود نداشت، کد همانطور که برنامه ریزی شده بود به اجرای خود ادامه می دهد. اگر استثنایی از نوع مشخص شده در catch وجود داشت ، ما آن را مدیریت می کنیم. - و پرتاب و instanceof به چه معناست؟ - به آخرین خط سمت چپ نگاه کنید ، RuntimeException (های) جدید را پرتاب کنید . به این ترتیب ما یک استثنا ایجاد و پرتاب می کنیم. این فقط یک مثال است. ما تا الان این کار را نمی کنیم. - با استفاده از دستور « а instanceof B » در بلوک سمت راست بررسی می کنیم که آیا شیء a دارای نوع B است یا خیر . یعنی آیا شی ذخیره شده در متغیر استثنا دارای نوع RuntimeException است . این یک بیان منطقی است. - خوب، کمی روشن تر می شود.

6 دیگو، وظیفه گرفتن استثنا

- اینجا را نگاه کن! عمو دیگو کار کمی برای گرفتن برای شما آورده است. امیدوارم موفق باشید. من فکر می کنم شما به آن نیاز خواهید داشت. هه - هی، آمیگو! در اینجا چند کار جالب استثنایی وجود دارد. - نکته: ابتدا یک برنامه بنویسید، سپس ببینید چه استثنایی رخ می دهد و بعد از آن کد را تغییر دهید و آن استثنا را بگیرید.

7 ریشا، چگونه گرفتن چندگانه کار می کند

- حالا، چند سخنرانی جالب دیگر. من خیلی دوست دارم تدریس کنم - من می خواهم به شما بگویم که یک صید چندگانه چگونه کار می کند. در واقع بسیار ساده است: وقتی یک استثنا در block try رخ می دهد ، اجرای برنامه به اولین catch منتقل می شود . - اگر نوع مشخص شده در پرانتز block catch با نوع Exception-object یکسان باشد، اجرای کد در داخل {} شروع می شود. در غیر این صورت به صید بعدی می رویم . چک در آنجا تکرار می شود. - اگر دیگر بلوک های catch وجود نداشته باشد ، اما استثنا گرفته نشده باشد، به جلو پرتاب می شود و روش فعلی قطع می شود. - می بینم. آن catch اجرا خواهد شد که نوع آن با نوع استثنا مطابقت دارد. - بله درسته. در واقع، قضیه کمی پیچیده‌تر است: نکته این است که کلاس‌ها می‌توانند از یکدیگر به ارث برده شوند. اگر کلاس «گاو» از کلاس «حیوان» به ارث رسیده باشد، شیء نوع «گاو» ممکن است نه تنها در متغیری از نوع «گاو»، بلکه در متغیری از نوع «حیوان» نیز ذخیره شود. . - پس چی؟ - از آنجایی که همه استثناها از کلاس های Exception یا RuntimeException (که از Exception نیز به ارث رسیده است )، همه آنها ممکن است با استفاده از دستورات catch (Exception e) یا catch (RuntimeException e) گرفته شوند . - پس چی؟ - این بدان معنی است که ابتدا می توانید هر استثنایی را با استفاده از دستور catch (Exception e) بگیرید . دوم، ترتیب بلوک های گیر مهم است. مثالها: - استثنا حسابی حاصل از تقسیم بر 0 در دومین گیر افتاده است. - در مثال زیر، ArithmeticException در اولین catch قرار می گیرد ، زیرا کلاس های همه استثناها از Exception به ارث برده می شوند. بنابراین، Exception هر استثنایی را می گیرد . - در مثال زیر، استثنا ArithmeticException گرفته نمی شود، بلکه به سمت روش فراخوانی پرتاب می شود. -خب الان داره روشن میشه. این استثناها به این راحتی نیست. - فقط به نظر می رسد. در واقع، این یکی از ساده ترین چیزها در جاوا است. - من شک دارم که از این موضوع راضی باشم یا ناراحت…

8 دیگو، وظایف چندگانه گرفتن استثنا

- هی، آمیگو! دیروز مست شدم و کارهای شما را بیش از حد پیچیده کردم، اما امیدوارم هیچ احساس سختی از جانب شما وجود نداشته باشد و همه آنها را حل کنید؟ به نفع خودته اینجا:

9 استاد، سخنرانی در مورد استثناها

- امروز یک موضوع فوق العاده جالب داریم - استثناها. در آن زمان، زمانی که دانشمندان و برنامه نویسان جوان عمیقاً در مورد این موضوع هیجان زده بودند ... - متاسفم، من باید به آزمایشگاه بروم. در اینجا یادداشت های سخنرانی آمده است. فکر کنم خودت بفهمی اینجا: جاوا Exceptions (Oracle Documentation) Exception Handling in Java (Java T point) Java - Exceptions Handling (نقطه آموزش) Basic Exception Handling جاوا

10 جولیو

- آمیگو، نظرت در مورد درس امروز چیست؟ آیا مغز پوزیترونی شما هنوز کار نکرده است؟ وظایف دیگو برای فرسودگی هر کسی کافی است. بیایید یک لحظه آبجو بنوشیم و استراحت کنیم. هنوز ایستاده ای؟

11 کاپیتان سنجاب

- سلام سرباز! - صبح بخیر آقا! - یه خبر عالی برات دارم. در اینجا یک بررسی سریع برای تقویت مهارت های شما وجود دارد. این کار را هر روز انجام دهید، و به سرعت مهارت های خود را افزایش خواهید داد. وظایف به طور ویژه برای انجام در Intellij IDEA طراحی شده اند. - آن وظایف برای سبزها بود. وظایف جایزه با پیچیدگی بالاتر را اضافه کردم. فقط برای اسلحه های بالا