رابط قابل اجرا در جاوا - پیاده سازی گام به گام

محدوده مقاله → در این مقاله، تمرکز اصلی ما بر روی رابط های قابل اجرا با استفاده از جاوا خواهد بود. ← در ابتدا، ما در مورد معرفی جاوا و رابط ها بحث خواهیم کرد. ← بعد، در مورد تعریف اولیه یک رابط قابل اجرا و سپس کاربردهای یک رابط قابل اجرا بحث خواهیم کرد. ← در ادامه، بیشتر در مورد رابط های قابل اجرا در جاوا و پیاده سازی رابط های قابل اجرا خواهیم دید. → در نهایت شاهد اجرای گام به گام رابط های قابل اجرا با استفاده از جاوا با مثال های مناسب خواهیم بود. مقدمه جاوا یک زبان برنامه نویسی سطح بالا و شی گرا است، زیرا جاوا از اشیاء و کلاس ها پشتیبانی می کند. جاوا دارای رابط هایی است که به آنها رابط های جاوا می گویند که به معنای طرح یک کلاس است. رابط قابل اجرا در جاوا که برای اجرای کد روی رشته همزمان استفاده می شود که توسط کلاس پیاده سازی می شود. ما از متد public void run استفاده می کنیم، run نام متد است و از void به عنوان نوع برگشتی استفاده می کند که هیچ آرگومانی ندارد. یک رابط قابل اجرا در جاوا کلاسی را نشان می‌دهد که نمونه‌های آن می‌توانند به‌عنوان thread اجرا شوند. همانطور که متدی به نام run را می بینیم که در هنگام شروع رشته استفاده می شود یا فراخوانی می شود و در هنگام شروع رشته کد اجرایی را در داخل متد می نویسیم. رابط runnable کاربردهای زیادی دارد. بیشتر زمانی می توان از آن استفاده کرد که بخواهیم روش اجرا را نادیده بگیریم. رابط runnable مسئول است یا قوانینی را برای انتظار کد رعایت می کند. اجرای کلی رابط runnable را می توان انجام داد، ابتدا یک کلاس ایجاد می کند و اشیاء آن را ایجاد می کند و می توان thread را با استفاده از آبجکت هایی که رابط runnable را پیاده سازی می کنند شروع کرد و از یک روش run در اجرای رشته های مختلف استفاده می کند. در اینجا ما از رشته‌های مختلف استفاده می‌کنیم زیرا از استفاده یا ایجاد زیرکلاس‌هایی از رشته‌ها که نمونه‌ای از رشته را نشان می‌دهند جلوگیری می‌کند و این مهم است که تا زمانی که نظری در مورد تغییر رفتار کلاس نداشته باشد، زیر کلاس‌بندی نشود. رابط Runnable رابط Runnable در جاوا عمدتا در شبکه و برنامه نویسی آن که برنامه نویسی شبکه و برنامه نویسی چند رشته ای است استفاده می شود. در برنامه نویسی شبکه استفاده می شود زیرا یک رابط قابل اجرا از رشته ها استفاده می کند، زیرا هر tad یک جریان کنترل متفاوت را نشان می دهد. در جاوا بسته های مختلفی داریم که از روش های مختلف و کلاس های مختلف پشتیبانی می کنند، این رابط قابل اجرا توسط جاوا پشتیبانی می شود. بسته لانگ حال اجازه دهید اجرای یک رابط قابل اجرا را ببینیم، با پیاده‌سازی یک رابط قابل اجرا با استفاده از جاوا می‌توانیم با کمک یک شی یک رشته ایجاد کنیم، برای انجام این کار باید از روش run استفاده کنیم.

public void run()

این متد به هیچ آرگومان نیاز ندارد و زمانی که یک شی از کلاس a پیاده سازی می کند، رابط runnable مسئول ایجاد یک thread است. موضوع را می توان به صورت زیر در جاوا ایجاد کرد

Runnable r = new MyRunnable();
Thread t = new Thread(r);
t.start()

در اینجا رشته ایجاد شده شروع شده و کدی را که در متد run قرار داده شده است اجرا می کند. مثلا،

public class demo_class implements Runnable {
@override
public void run() {
System. out.println("Content in the run method");
}

public static void main(String [] args) {
demo_class d = new demo_class();
Thread t = new Thread(d);
t.start();
System. out.println("Thread has started now");
}
}

خروجی:

Thread has started now
Content in the run method

در خروجی کد نوشته شده، 2 رشته داریم: رشته اصلی و رشته ای که در کلاس دمو ایجاد می شود.

مراحل ایجاد یک رابط قابل اجرا در جاوا:

1. کلاسی ایجاد کنید که به شروع کلاس رشته ایجاد شده با استفاده از شی کمک کند و رابط قابل اجرا را پیاده سازی کند. 2. در کلاس ایجاد شده، کلاس thread، متد یا تابعی را برای override می نویسیم که به آن run method می گویند. public void run() 3. بعد، ما باید یک نمونه ایجاد کنیم که یک شی برای کلاس thread باشد. 4. این رشته دارای سازنده ای است که شی یا نمونه های قابل اجرا را می پذیرد. 5. سپس، این شی را به عنوان پارامتر به شی thread ارسال کنید. 6. سپس، باید از متد start() برای شروع thread و اجرای متد run ارائه شده در کلاس استفاده کنیم. 7. نمی‌توانیم مستقیماً متد run را برای ایجاد و شروع thread فراخوانی کنیم. 8. باید thread را با استفاده از یک شی ایجاد شده در کلاس thread شروع کنیم. t.start() اجازه دهید مثال دیگری بزنیم،

public class demo_class1 implements Runnable {
@override
public void run() {
System. out.println("Content in the run method and here we can say that the run method is executing");
}

public static void main(String [] args) {
demo_class d = new demo_class();
Thread t = new Thread(d);
t.start();
System. out.println("Thread has started now and this is the main thread");
}
}

خروجی:

Thread has started now and this is the main thread.
Content in the run method and here we can say that the run method is executing.

در خروجی کد نوشته شده، 2 رشته داریم: رشته اصلی و رشته ای که در کلاس دمو ایجاد می شود. این مراحل برای ایجاد رابط قابل اجرا با استفاده از جاوا است. حال اجازه دهید آنچه را که در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است را به اختصار بیان کنیم. نتیجه گیری 1. موضوع مقاله "رابط قابل اجرا در جاوا - پیاده سازی گام به گام" در این وبلاگ مورد بحث قرار گرفته است که به ما دانش خاصی می دهد زیرا رابط یک موضوع مهم در جاوا است. 2. اولاً، ما مقدمه ای برای جاوا و رابط ها دیده بودیم. 3. در مرحله بعد، ما تعریف اولیه رابط های قابل اجرا را دیده بودیم و سپس بیشتر در مورد آن بحث کردیم. 4. یک رابط قابل اجرا در جاوا کلاسی را نشان می‌دهد که نمونه‌های آن می‌توانند به‌عنوان thread اجرا شوند. 6. در ادامه، در مورد کاربردهای رابط های قابل اجرا مانند برنامه نویسی چند رشته ای و برنامه نویسی شبکه بحث کردیم. 7. بسته ای که برای پیاده سازی رابط های قابل اجرا استفاده می شود بسته java.lang است. 8. در نهایت ما در مورد پیاده سازی گام به گام رابط های قابل اجرا با استفاده از جاوا با مثال های مناسب برای درک بهتر و کسب دانش بهتر بحث کردیم. امیدواریم پس از خواندن این مقاله اطلاعات جدیدی کسب کرده باشید.