धडे

तर, तू इथे आहेस. आणि तू एका कठीण परिस्थितीत अडकला/अडकली आहेस! या अंधाऱ्या व्हरांड्यातून गेल्यावर दूरवर एक दार आहे (बघ, तुझ्यासारखे तरुण यंत्रमानव तिथे गर्दी करत आहेत.) दारामागे आहे, सिक्रेट कोडजिम लॅब, इथे तू जावा शिकणार आहेस. मला तुझी पार्श्वभूमी माहिती नाही आणि तू कुठे शिक्षण घेतले आहेस, हेसुद्धा मला नाही आणि तू काय शिक्षण घेऊन काय झाला/झाली आहेस हेसुद्धा. मला फक्त एवढेच माहिती आहे की 40 लेव्हल्समधील 1200+ टास्क केल्यावर तू प्रोग्रॅमर होशील.

सिक्रेट कोडजिम केंद्राच्या कंट्रोल पॅनेलचा इंटरफेस सोपा आणि सहज लक्षात येण्यासारखा आहे. पण खूप मोठ्या प्रमाणात नवीन माहिती असल्यामुळे, कधीकधी नवीन आलेल्या लोकांना ती सर्वांत चांगल्या पद्धतीने पाहणे जमत नाही, किंवा स्पष्टपणे दिसणाऱ्या गोष्टींकडे त्यांचे लक्ष जात नाही. तर आता वेळ आहे आपली बटणे/बाण/आयकॉन पाहण्याची, तुमच्या प्रशिक्षणाचा वेग वाढवण्यासाठी.

"हाय, नीरज!"

कल्पना कर: 10 मिनिटात तू तुझा पहिला जावा प्रोग्रॅम लिहिणार आहेस! पण आधी एक शहाणा शिक्षक तुला कन्सोलवर मजकूर दर्शवण्यासाठी असलेल्या कमांडबद्दल(जरी कमांडमधील सर्व घटकांचा खरा अर्थ तुला थोडा नंतर उघड केला जाईल) आणि क्लासमधील मेथड्सबद्दल दुसरे काहीतरी महत्त्वाचे सांगणार आहे. क्लासेस आणि मेथड्स हे शब्द हळूहळू अर्थपूर्ण होतील.

या बदलणाऱ्या जगात काम करण्यासाठी प्रोग्रॅममध्ये व्हेरीएबल्स आवश्यक असतात, जे डेटा साठवण्यासाठी वापरल्या जाणाऱ्या खोक्यांसारखे असतात. जसे आपण एखाद्या हत्तीला काडयापेटीत कोंबू शकत नाही, तसेच या व्हेरीएबल्समध्ये देखील, लोकांनी चुकीच्या गोष्टी त्यांच्यात भरू नयेत म्हणून त्यांना एक विशिष्ट प्रकार निर्धारित करणे आवश्यक असतो.(उदाहरणार्थ, हत्तीसाठीची पेटी) हा धडा जावामधले व्हेरीएबल्स, व्हेरीएबलचे मूलभूत प्रकार(स्ट्रिंग, इंट, डबल), आणि असाईनमेंट ऑपरेटर यांच्याबद्दलचा आहे.

जावाच्या कोणत्या वैशिष्ट्यामुळे ती इतकी लोकप्रिय आहे? प्रत्येक संगणकाची बाराखडी 0 आणि 1 पासून बनलेली असते, पण ही चिन्हे आर्कीटेक्चरनुसार शब्द तयार करण्यासाठी वेगवेगळ्या प्रकारे वापरली जातात. जावा व्हर्च्युअल मशीन आणि त्याचा विश्वासार्ह कम्पायलर(प्रोग्रॅमिंग भाषेतून संगणकाच्या भाषेत भाषांतर करणारा प्रोग्रॅम) ही समस्या सोडवतो: जावा सगळीकडे(जवळजवळ) काम करते!

वा, अजून एक मानवी स्त्री. पण काळ्या केसांची. वा मस्त.— हाय, माझे नाव किम आहे.— हाय, आणि मी नीरज! — हो. मला माहिती आहे. मीच तुझे नाव ठेवले आहे. धीरजला स्वत: त्याबद्दल काही विचार करता आला नसता. नीरजचे विचार पुन्हा इलेक्ट्रॉन्सच्या वेगाने सुरू झाले. मं... किती गोड... तिला आवडेल का...

सुपर सिक्रेट कोडजिम प्रशिक्षण केंद्रात नेहेमीसारखे धडे आणि मनोरंजक धडे दोन्हीही आहेत. पण नुसते द्यायचे म्हणून हे धडे दिलेले नाहीत. त्यातून तुला तुझ्या भविष्यातल्या रोजगाराच्या क्षेत्राबद्दल भरपूर शिकायला मिळेल. आत्ता वेळ झाली आहे, थोडा आराम करायची आणि तुझ्या भविष्यातल्या सहकाऱ्यांबद्दलचा व्हिडीओ पहायची.

तर, पहिली किंवा खरेतर शून्यावी (प्रोग्रॅमर्स शून्यापासून मोजायला सुरुवात करतात. हे लक्षात ठेव.) पातळी संपलेली आहे. पातळी 0 मला शेवटचा धडा म्हणजे तुझ्या निकालाचा सारांश आहे आणि चाचणी टास्क पूर्ण करायला संधी आहे. तीन टास्क आहेत. त्या फार किचकट नाहीत, पण व्हेरीएबल्स, इंट आणि स्ट्रिंग प्रकार, स्क्रीन आऊटपुट, आणि कोमेंट्स याबद्दलच्या सामग्रीचे तुझे आकलन मजबूत व्हायला त्या मदत करतील.