– To znowu ja. Zapomniałem coś Ci wyjaśnić. Opowiem Ci o zmiennych i adresowaniu pamięci. Nie będziemy zagłębiać się w ten temat, ale dobrze będzie, jeżeli cokolwiek zapamiętasz.

– Lubię Twoje podejście do lekcji: Jeżeli coś rozumiesz - świetnie. Jeżeli nic nie rozumiesz - w porządku.

– Miłości nie można narzucać. To oczywiste. Na Twojej planecie chyba też tak jest?

– Nie. Mamy inne podejście. Jeżeli chcesz, uczysz się; jeżeli nie chcesz, również się uczysz, tylko niechętnie.

– Co za zacofane podejście do nauczania! Przez to marnuje się dużo energii, czasu i osiąga kiepskie wyniki.

– Rzeczywiście tak jest. Ale nie rozmawiajmy o smutnych sprawach.

– OK. Wyobraź sobie Excela. Wszyscy znają Excela. Arkusz w Excelu składa się z komórek. Każda komórka ma swój unikalny identyfikator (A1, A2,…B1, B2). Jeżeli znasz identyfikator komórki, zawsze możesz zapisać tam jakąś wartość lub odczytać wartość, która jest tam przechowywana. Pamięć komputera jest zorganizowana w podobny sposób.

image-pol-01-25

– Jak dotąd wszystko rozumiem.

– Program i jego dane są podczas działania programu przechowywane w pamięci. Cała pamięć komputera jest podzielona na małe komórki lub bajty. Każda komórka ma przypisany unikalny identyfikator lub numer: 0, 1, 2, 3,… (liczby zaczynają się od 0). Jeśli znasz numer komórki, możesz zapisać w niej dane. Lub pobrać z niej dane. Niektóre komórki przechowują kod programu, tj. zestaw poleceń dla procesora. Inne przechowują dane używane przez program. Numer każdej komórki nazywamy jej adresem.

– Profesor opowiadał mi już o procesorze i komendach, ale bez szczegółów.

– Procesor wie, jak wykonywać komendy załadowane do pamięci. Prawie wszystkie polecenia procesora wyglądają mniej więcej tak: „weź dane z jakiejś komórki, zrób coś z nimi, wyślij wynik do innej komórki”. Łączymy setki prostych komend, aby uzyskać złożone i użyteczne komendy.

– Ale po co mi to wszystko?

– Kiedy w kodzie deklarowana jest zmienna, zostaje do niej przypisany fragment nieużywanej pamięci. Zazwyczaj jest to kilka bajtów. Deklaracja zmiennej wymaga wskazania, jakiego typu informacje będą w niej przechowywane: liczby, tekst czy może inne dane. Dla wygody do każdej zmiennej przypisywana jest unikalna nazwa.

– Czy to znaczy, że zmienna to nazwa, typ, część pamięci oraz wartość?

– To wszystkie te rzeczy połączone w jedno. Spójrz na te przykłady:

Kod Wyjaśnienie
1
String s;
Ta linia tworzy zmienną o nazwie s. Deklarujemy jej typ jako String, ponieważ będzie używana do przechowywania tekstu.
W tej samej funkcji lub klasie nie możemy zadeklarować innej zmiennej o takiej samej nazwie.
2
String s2 = "Jestem Diego";
Ta linia tworzy zmienną typu String o nazwie s2 i natychmiast przypisuje jej wartość "Jestem Diego".
3
int a;
Tutaj tworzymy zmienną o nazwie a. Jej typ danych odpowiada temu, co będzie w niej przechowywane. Typ danych int to skrót od integer, czyli liczby całkowitej.
4
int b = 4;
Tworzymy zmienną o nazwie b. Jej typ danych (int) służy do przechowywania liczb całkowitych. Do zmiennej natychmiast przypisywana jest wartość 4.

– Oto kilka zadań od Diego. Popracuj trochę nad nimi.

1
Zadanie
Składnia Java,  poziom 1lekcja 3
Niedostępne
Uroczyście publikujemy i deklarujemy te zmienne...
W Javie zmienne muszą zostać zadeklarowane, to znaczy, że musimy przydzielić (alokować) miejsce dla zmiennej określonego typu. Dopiero, kiedy to zrobimy, możemy przypisać takiej zmiennej wartość. Wygodne jest to, że można to zrobić dosłownie w jednej linii. W tym zadaniu musisz zadeklarować kilka zmiennych i natychmiast przypisać im wartości.
1
Zadanie
Składnia Java,  poziom 1lekcja 3
Niedostępne
Zmienna na naszym ekranie
Początkujący programista Java najpierw uczy się deklarować (zmienne), przypisywać (wartości do zmiennych) i wyświetlać (zmienne i wartości). W tym zadaniu przećwiczymy wszystkie te trzy podstawowe umiejętności. Utwórz zmienną String, przypisz do niej wartość, a następnie wyświetl ją.
1
Zadanie
Składnia Java,  poziom 1lekcja 3
Niedostępne
Jedna zmienna to za mało
W trakcie nauki programowania możesz odnieść wrażenie, że powtarzanie w kółko jakichś zadań jest nie jest Ci potrzebne. Takie myślenie to pułapka, bowiem umiejętności wyrabia się przez powtarzanie (z pewnymi zmianami!) i nie da się tego pominąć. Zatem – nie marudź. I zadeklaruj zmienne jeszcze raz. Tym razem mamy trzy zmienne, którym przypiszemy pewne wartości.
2
Zadanie
Składnia Java,  poziom 1lekcja 3
Niedostępne
Wyświetl kwadrat liczby
Pierwsze wrażenie często nie jest najlepsze, ale z pewnością pamięta się je do końca życia. Zastanawiasz się, o czym mówimy? Oczywiście o programowaniu! W tym zadaniu spróbujemy obliczyć kwadrat liczby, wyświetlić go na ekranie i wykorzystać możliwość odczytu danych z klawiatury (użytkownik wprowadzi liczbę podczas działania programu).