Poziom 5
Jak mogę wykorzystać swój potencjał?
Żołnierze piechoty morskiej uważają, że przy odpowiednim treningu praktycznie z każdego fizycznie sprawnego mężczyzny bądź kobiety można zrobić wyjątkowego żołnierza. Programowanie jest taką samą umiejętnością jak gra na gitarze, pływanie czy jazda na rowerze. Nikt przecież nie rodzi się cyklistą.
Kiedy patrzę na moich znajomych, pracujących dwa razy więcej niż ja i zarabiających cztery razy mniej, zawsze mam ochotę powiedzieć:
– A nie chciałbyś/chciałabyś zostać programistą? Jesteś naprawdę bystry/a. Może po prostu tkwisz w niewłaściwej pracy.
Dlaczego programowanie?
Zanim zaczniesz się uczyć programowania, dobrze jest powiedzieć, jakie zalety ma kariera programisty.
1. Łatwa i ciekawa praca.
Programowanie właśnie takie jest. Daje Ci możliwość bycia kreatywnym/ą. Bardzo to lubię. Na początku nie mogłem uwierzyć, że będę robił to, co lubię, a ktoś mi jeszcze za to płacił. A potem do tego przywykłem.
2. Dobrze płacą.
Widzę, jak moi znajomi kupują nowe samochody i domy po pięciu latach pracy.
3. Elastyczne godziny pracy.
Praca w biurze od 9.00 do 17.00 nie jest fajna. Wie to każdy, kto rano stoi w korku, a potem jest karany za pięciominutowe spóźnienie. Nie chciałbyś/chciałabyś móc przyjść do pracy na 11.00 i wyjść o 17.00? Myślisz, że to mrzonka? Dla większości programistów to normalne. Dopóki wykonujesz swoją pracę, nikogo to nie obchodzi. W wielu firmach w ogóle nie musisz pokazywać się w biurze. Możesz negocjować praktycznie wszystko.
4. Rozwój osobisty.
Aby zajmować w firmie pożądaną pozycję i mieć godne wynagrodzenie, trzeba włożyć w tę pracę dużo wysiłku. A programista musi po prostu być programistą. Nie musisz się przekwalifikowywać, by zostać menagerem czy walczyć o wyższe stanowisko. Powinieneś/powinnaś jedynie być profesjonalistą/ką. Programiści z 5-10-letnim doświadczeniem zarabiają naprawdę dobre pieniądze.
5. Duża mobilność międzynarodowa.
Trzy najlepiej opłacane zawody na świecie to prawnik, lekarz i programista. Prawnikom ciężko jest znaleźć pracę za granicą: musieliby studiować obce prawo, prawnicze precedensy i inne tego typu rzeczy związane z docelowym krajem. Lekarz musiałby nauczyć się innego języka i protokołów medycznych, a potem zdać egzamin, by móc wykonywać pracę za granicą. Programista nie musi robić niczego takiego. Ten sam język, te same standardy, często nawet ci sami klienci.
Dlaczego Java?
O szkoleniu ludzi na programistów zadecydowały trzy następujące fakty:
1. Java jest jednym z najprostszych języków programowania.
Każdy absolwent liceum, w zależności od swej wiedzy ogólnej i ilości czasu poświęcanego na naukę w ciągu dnia, może nauczyć się Javy w ciągu 3-6 miesięcy.
2. Na umiejętności zawsze jest wysoki popyt.
Możesz znaleźć pracę nawet bez doświadczenia. Firmy z radością zatrudniają i szkolą obiecujących żółtodziobów.
3. Najwyższe zarobki w branży.
Zawód programisty to jedna z najlepiej opłacanych profesji.
Nie możesz zostać programistą, ucząc się z książki. Potrzebujesz przynajmniej 500 godzin praktyki. To jak boks. Samo oglądanie walk nie zrobi z Ciebie boksera. Musisz spędzić na ringu naprawdę wiele godzin (to dlatego CodeGym zawiera tak wiele ćwiczeń).
Jakakolwiek próba nauczenia Cię programowania w dziesięć godzin jest jak próba wysłania Cię na ring po dziesięciu godzinach treningu boksu. Nigdy nie próbuj tego robić!
Czasami jakiś nowicjusz poprosi na forum o radę, jak ma zostać programistą, a niektórzy odpowiadają mu: „Wymyślaj sobie ćwiczenia i rozwiązuj je”. To niestety tak nie działa. Nikt nie jest w stanie wymyślić sobie ćwiczeń, które są poza zakresem jego wiedzy. Albo coś wiesz, albo nie.
Tylko ktoś, kto jest już biegły w tym temacie, może wymyślić spójny zestaw zadań, który nauczy go czegoś nowego, a rozwiązanie ich nie zajmie mu tygodnia. Ja dokładnie to zrobiłem.
Innowacyjne podejście do nauki
Kurs CodeGym nie jest prowadzony tak, jak kursy uczelniane. Szybko to zauważysz. Nasze podejście jest bardziej efektywne.
Na uczelni prawdopodobnie poświęcałeś/aś dużo czasu na długie wykłady, które poprzedzały laboratoria. Taki system miał zapewnić Ci rozległą wiedzę, ale Twoje umiejętności praktyczne pozostawiały później wiele do życzenia. Bądźmy ze sobą szczerzy – takie podejście daje niezbyt wartościowe umiejętności.
Moja koncepcja jest inna. Uważam, że teoria to wiedza, a wiedzieć coś znaczy potrafić odpowiedzieć na pytania z jakiejś dziedziny. Dlatego ja zaczynam od pytań – czyli od ćwiczeń, które trudno Ci będzie wykonać z Twoją aktualną wiedzą – i właśnie wtedy daję Ci odpowiedzi (czyli teorię, która ułatwi Ci wykonanie zadania).
Przedstawiam nowy materiał trzyetapowo:
1) Wprowadzenie (minimum teorii bądź kilka ćwiczeń)
2) Fundamentalna wiedza (pomaga Ci dobrze zrozumieć temat)
3) Detale i niuanse (uzupełniają temat)
To znaczy, że przerabiasz dany temat przynajmniej trzy razy. Poza tym, każdy temat jest powiązany z innymi, nie da się wytłumaczyć dokładnie jednego bez choćby powierzchownego wspomnienia o innym.
Niektórzy studenci i studentki denerwują się, kiedy zadania zawierają materiał, którego jeszcze nie przerabiali. Te zadania dają Ci jednak szansę, by je ukończyć, bazując tylko na wiedzy, którą już posiadasz. Być może Twój wysiłek potrwa godzinę bądź dwie, ale zostaniesz nagrodzony/a nowatorskim i satysfakcjonującym rozwiązaniem.
A zresztą, w prawdziwym życiu również dostajesz w pracy zadanie do wykonania i dopiero wtedy szukasz informacji, które są Ci do tego potrzebne. Teraz to jest Twoje prawdziwe życie. Im szybciej zdasz sobie z tego sprawę, tym lepiej.
Uzyskaj dostęp do wszystkich poziomów i rozwiń swoje umiejętności. Nie da się zostać programistą bez pisania kodu. A bycie programistą jest naprawdę cool.