Podzapytania z tabelami

Podzapytanie zwraca tabelę

I wreszcie, trzecią opcją jest zwrócenie przez podzapytanie całej tabeli. Jest to najczęstsza opcja.

Bardzo często zdarzają się sytuacje, kiedy chcemy trochę podrasować określoną tabelę. I dopiero wtedy połącz (za pomocą operatora JOIN ON) poprawioną tabelę z inną.

Zacznijmy od najprostszego przypadku, w którym połączyliśmy dwie tabele za pomocą JOIN:

SELECT * FROM employee e JOIN task t ON e.id = t.emploee_id

I jak zapewne pamiętasz, w tabeli zadań znajdują się zadania , które nie są nikomu przypisane: id_pracownika to NULL .

Wygenerujmy poprawioną tabelę , w której przypisujemy wszystkie wiszące zadania dyrektorowi (jego ID = 4).

W tym celu używamy funkcji IFNULL() :

SELECT id, IFNULL(employee_id, 4) AS employee_id, name, deadline FROM task 

I wynik tego zapytania:

Poprawiona komórka jest zaznaczona na czerwono.

Podstawmy teraz naszą poprawioną tabelę do zapytania:

SELECT * FROM employee e JOIN task t ON e.id = t.emploee_id

Zamiast tabeli zadań .

Takie żądanie wyglądałoby mniej więcej tak:

SELECT * FROM employee e JOIN ( 
 	SELECT id, IFNULL(employee_id, 4) AS employee_id, name, deadline
 	FROM task 
) t ON e.id = t.emploee_id

Zamiast słowa task napisaliśmy nawiasy i umieściliśmy w nich treść żądania.

Nawiasem mówiąc, alias t (alias) dla zagnieżdżonego zapytania był bardzo przydatny. Zagnieżdżone zapytanie, w przeciwieństwie do tabeli, nie ma własnej nazwy, więc alias jest bardzo nie na miejscu.

A oto wynik takiego zapytania:

Nasz dyrektor ma za zadanie „posprzątać biuro”, myślę, że szybko znajdzie kogoś, komu to zleci :) Za pomocą operatora WITH

Nawiasem mówiąc, począwszy od wersji 8 MySQL, nie musisz już umieszczać wszystkich swoich podzapytań bezpośrednio w końcowym zapytaniu. Można je wykonać osobno. W tym celu używana jest instrukcja WITH .

Pozwala na utworzenie wirtualnej tabeli (nazwanego zapytania), a jej wygląd określa szablon:

WITH Name AS (request) 

Często zdarza się, że zapytanie podrzędne zawiera kolumny bez nazw, takie jak COUNT(*), którym nie przypisano unikatowej nazwy. W takim przypadku instrukcja WITH umożliwia określenie nowych nazw kolumn dla podzapytania.

Jego drugą postać podaje szablon:

WITH Name(column1, column2, …) AS (request) 

Możesz używać dowolnej liczby wirtualnych tabel (nazwanych zapytań) i odwoływać się w nich do siebie. Ogólna forma Twojej prośby będzie miała mniej więcej taką postać:

WITH name1 AS (request1),  
       	name2 AS (request2), 
       	name3 AS (request3) 
SELECT * FROM name1 JOIN name2 ON … 

Teraz weźmy nasze przerażające zapytanie:

SELECT * FROM employee e JOIN ( 
 	SELECT id, IFNULL(employee_id, 4) AS employee_id, name, deadline 
 	FROM task 
) t ON e.id = t.emploee_id  

I przepisz to, używając instrukcji WITH:

WITH task2(id, employee_id, name, deadline) 
   AS (SELECT id, IFNULL(employee_id, 4), name, deadline FROM task) 
SELECT * FROM employee e JOIN task2 t ON e.id = t.emploee_id

Lub możesz obejść się bez nazw kolumn, ale wtedy będziesz musiał określić alias dla funkcji IFNULL():

WITH task2 AS ( 
 	SELECT id, IFNULL(employee_id, 4) AS employee_id, name, deadline FROM task 
) 
SELECT * FROM employee e JOIN task2 t ON e.id = t.emploee_id