Asercje JUnit

6.1 twierdzi

Asserts to specjalne kontrole , które można wstawiać w różnych miejscach kodu. Ich zadaniem jest ustalenie, że coś poszło nie tak. A raczej sprawdzić, czy wszystko idzie tak, jak powinno. Jest to „w razie potrzeby” i pozwalają ustawić to na różne sposoby.

W powyższym kodzie napotkałeś już pewne asercje. Pierwszym z nich jest sprawdzanie obiektów pod kątem równości. Jeśli obiekty nie są równe, zostanie zgłoszony wyjątek i test zakończy się niepowodzeniem.

Kolejność porównywania jest tutaj istotna , ponieważ JUnit w raporcie końcowym napisze coś w rodzaju „otrzymano wartość 1, ale oczekiwano 3”. Ogólny format takiego czeku to:

assertEquals(standard , meaning)

Przykład:

@Test
public void whenAssertingEquality () {
    String expected = "3.1415";
    String actual = "3";

    assertEquals(expected, actual);
}

6.2 Metody assertEquals, assertTrue, assertFalse

Poniżej wymienię najpopularniejsze metody - asercje. Po ich nazwach całkiem możliwe jest odgadnięcie, jak działają. Ale i tak napiszę krótkie wyjaśnienie:

Niektóre z tych metod wydają się zbędne. Po co używać assertSame(a, b) skoro możesz po prostu napisać assertTrue(a == b) ?

Chodzi o to, że assert jest bardzo inteligentną metodą. Robi wiele przydatnych rzeczy, w tym zapisuje informacje o błędach do dziennika . W pierwszym przypadku napisze, że oczekiwano obiektu A, ale otrzymano obiekt B. W drugim przypadku napisze po prostu, że oczekiwano prawdy .

Kiedy masz setki testów, zwłaszcza tych uruchomionych na dedykowanym serwerze testowym, posiadanie szczegółowych dzienników może być bardzo pomocne. Myślę, że rozumiesz, co mam na myśli.

Przykład porównania tablicy:

@Test
public void whenAssertingArraysEquality() {
    char[] expected = {'J','u','n','i','t'};
    char[] actual = "Junit".toCharArray();

    assertArrayEquals(expected, actual);
}

6.3 Metoda assertAll

Jak wspomniano powyżej, metoda assert nie tylko wykonuje sprawdzenie, ale również zapisuje do dziennika wiele informacji o porównywalnych obiektach.

Zróbmy porównanie:

Address address = unitUnderTest.methodUnderTest();
assertEquals("Washington", address.getCity());
assertEquals("Oracle Parkway", address.getStreet());
assertEquals("500", address.getNumber());

Ale jeśli jeden z parametrów nie pasuje, reszta nie zostanie sprawdzona. Ale chciałbym, aby nadal występowały, a ich wyniki były zapisywane w dzienniku. Ale jednocześnie, jeśli co najmniej jedna kontrola się nie powiodła, test nadal się nie powiódł.

Jest na to specjalna metoda - assertAll() . Jako pierwszy argument potrzebny jest komentarz, który ma zostać zapisany w dzienniku, a następnie dowolna liczba funkcji assert.

Oto jak nasz przykład zostałby przepisany z tym:

Address address = unitUnderTest.methodUnderTest();
assertAll("Complex address comparison script",
    () -> assertEquals("Washington", address.getCity()),
    () -> assertEquals("Oracle Parkway", address.getStreet()),
    () -> assertEquals("500", address.getNumber())
);

Następnie, jeśli adres jest nieprawidłowy, w dzienniku zostanie zapisane coś takiego:

	Complex scenario comparison address (3 failures)
	expected: <Washington> but was: <Seattle>
    expected: <Oracle Parkway> but was: <Main Street>
    expected: <500> but was: <5772>

6.4 Metoda assertTimeout

Pamiętasz adnotację @Timeout ? Pozwoliło to na kontrolę czasu wykonania całej metody. Ale czasami warto ustawić ograniczenia dotyczące wykonywania jakiejś części kodu wewnątrz metody. Możesz użyć do tego funkcji assertTimeout() .

Jako pierwszy parametr przekazywany jest czas, a jako drugi kod (funkcja), który musi zostać wykonany w określonym czasie. Przykład:

@Test
public void whenAssertingTimeout() {
    assertTimeout(
  	ofSeconds(2),
  	() -> {
    	// pause for one second
    	Thread.sleep(1000);
  	}
	);
}

Klasa Assert ma 12 wariantów metody assertTimeout() . Jeśli chcesz dowiedzieć się o nich więcej, zapraszamy do oficjalnej dokumentacji .

6.5 Metoda assertThrows

Bardzo często zdarzają się sytuacje, w których trzeba się upewnić, że w danej sytuacji kod rzuci właściwy wyjątek: wykryje błąd i zgłosi właściwy wyjątek. To bardzo częsta sytuacja.

W tym przypadku istnieje inna przydatna metoda assert - jest to assertThrows() . Ogólny format jego wezwania to:

assertThrows(exception , code)

Zasadniczo jest bardzo podobna do metody assertTimeout() , tylko sprawdza, czy określony kod zgłasza właściwy wyjątek. Przykład:

@Test
void whenAssertingException() {
    Throwable exception = assertThrows(
  	IllegalArgumentException.class,
  	() -> {
      	throw new IllegalArgumentException("Exception message");
  	}
    );
    assertEquals("Exception message", exception.getMessage());
}