Tablice

1. Tablica jest kontenerem elementów

Prawdopodobnie słyszałeś, że komputery mogą przetwarzać ogromne ilości informacji. Operator warunkowy ( if-else) i pętle ( for, while) z pewnością w tym pomagają. Ale daleko z nimi nie zajedziesz, bo przetworzone dane trzeba jakoś przechowywać.

W tym przypadku w Javie, podobnie jak w prawie wszystkich językach programowania, istnieje coś takiego jak tablice ( Array). Nazywa się je również stołami.

Tablica to specjalny obiekt, który może przechowywać więcej niż jedną wartość .

Jeśli wcześniej porównywaliśmy zmienną z pudełkiem (w którym można przechowywać jakąś wartość), to tablica bardziej przypomina pudełko, podzielone wewnątrz na sekcje. Każda sekcja w „polu tablicy” ma swój numer. Numeracja oczywiście od podstaw...

Cóż, albo możesz narysować inną analogię. Porównajmy zwykły budynek mieszkalny i wieżowiec. Zwykły dom zamieszkuje jedna rodzina, a wieżowiec podzielony jest na mieszkania. Aby napisać list do rodziny mieszkającej w zwykłym domu, musisz podać jej unikalny adres. A żeby napisać list do rodziny, która mieszka w mieszkaniu, musisz podać unikalny adres domu, a także numer mieszkania.

Tak więc zmienna tablicowa jest zmienną wieżowca. Może przechowywać nie jedną wartość, ale kilka. Taka zmienna zawiera kilka mieszkań (komórek), z których do każdego można się odnieść za pomocą numeru (indeksu).

W tym celu po nazwie zmiennej w nawiasach kwadratowych należy podać indeks komórki, do której się uzyskujemy. to całkiem proste:

array[индекс] = oznaczający;

Gdzie аrrayto nazwa zmiennej tablicowej, индексto numer komórki w tablicy i oznaczającyto wartość, którą chcemy umieścić w określonej komórce.

Ale najpierw zrozumiemy, jak tworzyć tablice.

2. Tworzenie tablicy elementów w Javie

Powiedzmy, że twój program musi gdzieś przechowywać 100liczby całkowite . Najprawdopodobniej tablica byłaby do tego odpowiednia. A jak go stworzyć?

Gdybyśmy chcieli przechowywać pojedynczą liczbę całkowitą, odpowiedni byłby dla nas typ int, ale jeśli chcemy przechowywać 100liczby całkowite, prawdopodobnie potrzebujemy tablicy typu int. Oto jak będzie wyglądał kod do jego utworzenia:

int[] array = new int[100];

Zobaczmy, co jest tutaj napisane.

Jak można się domyślić, po lewej stronie znaku równości mamy deklarację zmiennej o nazwie arrayi typie int[]. Po typie intnastępują nawiasy kwadratowe, które niejako wskazują, że w „polach” tego typu będzie można przechowywać nie jedną wartość, ale kilka.

Na prawo od znaku równości napisaliśmy „tworzenie obiektu” (słowo new) na 100elementach (komórkach) typu int. To też nie jest zbyt trudne.

Gdybyśmy chcieli na przykład utworzyć tablicę złożoną z 20 komórek do przechowywania liczb rzeczywistych, kod do jej utworzenia wyglądałby mniej więcej tak:

double[] vals = new double[20];

Liczba komórek w tablicy nazywana jest rozmiarem tablicy lub długością tablicy . A ze względu na możliwość przechowywania wielu wartości tablice są również nazywane kontenerami.

Ważny fakt: rozmiar kontenera tablicy nie może zostać zmieniony, gdy plik .

Możesz utworzyć nowy, ale nie możesz zmienić długości już utworzonego kontenera.

3. Praca z komórkami macierzy

Cóż, nauczyliśmy się, jak tworzyć tablice, ale jak poprawnie z nimi pracować?

Tak, prawie tak samo jak przy zwykłych zmiennych, tylko po nazwie zmiennej tablicowej należy podać numer komórki, z którą pracujemy.

Numeracja komórek tablicy zaczyna się zawsze od zera. Jeśli mamy tablicę 10elementów, to liczby (indeksy) jej komórek 0..9, jeśli tablica jest 200elementów, to 0..199. I dalej przez analogię.

Przykłady:

int[] a = new int[10];
a[2] = 4;
a[7] = 9;
a[9] = a[2] + a[5];

Oto, co zostanie zapisane w pamięci po wykonaniu tego kodu:

Kolumna po lewej stronie (szara) to numery (indeksy) komórek. Komórki przechowują wprowadzone wartości: 4, 9i 4. Natychmiast po utworzeniu komórki tablicy są wypełniane zerami.

Ważny. Wszystkie komórki w tablicy mają ten sam typ danych. Jeśli stworzyliśmy tablicę ciągów znaków String, w jej komórkach można przechowywać tylko ciągi znaków. Typ danych tablicy jest ustawiany podczas jej tworzenia. Ani typ danych, ani długość tablicy nie mogą być później zmienione.