Mesin maya dan arahan pertama

"Hello, Amigo! Nama saya Rishi. Saya akan bantu awak belajar Java."

"Saya semua telinga!"

"Atur cara ialah satu set (senarai) arahan. Mula-mula, anda laksanakan arahan pertama, kemudian yang kedua, kemudian yang ketiga dan seterusnya. Setelah semua arahan dilaksanakan, atur cara selesai."

"Apakah jenis arahan yang ada?"

" Arahan bergantung pada apa yang melaksanakannya. Pada jenis arahan yang diketahui (dan faham) oleh pelakon."

"Anda boleh memberi arahan kepada anjing: 'Duduk!', 'Bark!'; kepada kucing: 'Shoo!'; kepada manusia: 'Bekukan, atau saya akan tembak!'; atau kepada robot: ' Kerja! Kerja, roboscum!'"

"Apa lagi?" Amigo akhirnya mula berseronok.

"Program yang ditulis dalam Java dilaksanakan oleh mesin maya Java (JVM). JVM ialah program khas yang mengetahui cara melaksanakan program yang ditulis dalam Java."

"Senarai arahannya agak luas. Contohnya, arahan ini boleh digunakan untuk memaparkan 'Robot adalah kawan kepada manusia' pada skrin."

System.out.println("Robots are friends to humans");

"O_O"

"Daripada bermula dengan arahan, kita akan mulakan dengan beberapa prinsip mudah."

" Mengetahui beberapa prinsip boleh menggantikan pengetahuan tentang banyak fakta ."

"Ini prinsip pertama."

"Dalam bahasa pengaturcaraan Java, setiap arahan ditulis pada barisnya sendiri. Titik koma mesti diletakkan di hujung arahan."

"Katakanlah kita mahu memaparkan 'Manusia dan robot adalah kawan selamanya' pada skrin tiga kali. Beginilah rupanya:"

System.out.println("Humans and robots are friends forever");
System.out.println("Humans and robots are friends forever");
System.out.println("Humans and robots are friends forever");

"Bagaimana dengan tugas kecil?"

"Prinsip kedua."

"Sesuatu program tidak boleh terdiri daripada apa-apa kecuali arahan."

"Bayangkan sebuah bilik dalam sebuah apartmen. Sebuah bilik tidak boleh wujud dengan sendirinya. Ia adalah sebahagian daripada beberapa apartmen. Sebuah apartmen juga tidak boleh wujud dengan sendirinya. Ia adalah sebahagian daripada beberapa bangunan."

"Sebaliknya, kita boleh mengatakan bahawa bangunan itu dibahagikan kepada pangsapuri dan pangsapuri dibahagikan kepada bilik."

"Semuanya jelas setakat ini."

"Arahan adalah seperti bilik. Dalam bahasa pengaturcaraan Java, arahan tidak boleh wujud dengan sendirinya. Ia adalah sebahagian daripada fungsi (dalam Java, 'fungsi' juga dipanggil 'kaedah'). Kaedah adalah sebahagian daripada kelas. Dengan kata lain, kelas dibahagikan kepada kaedah dan kaedah dibahagikan kepada arahan."

"Jadi kelas ialah bangunan pangsapuri, fungsi/kaedah ialah apartmen, dan arahan ialah bilik. Betulkah saya?"

"Ya, itu betul sekali."

Amigo memandang Rishi dengan kagum. Manusia ini sedang menerangkan kepadanya asas pengaturcaraan menggunakan bahasa Java ilahi! Dan dia, Amigo, baru faham (telah meneka sendiri!) bahawa program terdiri daripada kelas, kelas terdiri daripada kaedah, dan kaedah terdiri daripada arahan!

Amigo masih tidak tahu mengapa dia memerlukannya, tetapi dia pasti bahawa pengetahuan ini akan menjadikannya robot yang paling berkuasa di planet ini.

Sementara itu, Rishi meneruskan:

"Program dalam Java terdiri daripada kelas. Mungkin terdapat puluhan ribu kelas. Program minimum ialah satu kelas. Untuk setiap kelas, fail berasingan dicipta. Nama fail sepadan dengan nama kelas. "

"Andaikan anda membuat keputusan untuk mencipta kelas yang menerangkan rumah. Anda perlu mencipta kelas Laman Utama yang akan disimpan dalam fail Home.java."

"Jika anda ingin menerangkan kucing dalam program, maka anda perlu mencipta fail Cat.java dan mengisytiharkan kelas Cat di dalamnya, dsb."

"Fail mengandungi kod (teks) yang ditulis dalam bahasa pengaturcaraan Java. Biasanya kod kelas terdiri daripada 'nama kelas' dan 'badan kelas'. Isi kelas ditulis dalam kurungan kerinting. Beginilah cara kelas Home (file Home .java) sepatutnya kelihatan:"

public class Home
{
    

Class body



}

"Saya faham setakat ini."

"Bagus. Mari kita teruskan. Isi kelas mungkin mengandungi pembolehubah (juga dikenali sebagai data) dan kaedah ('fungsi')."

public class Home
{
    Variable A


    Variable Z


    
Method 1



    
Method N


}

"Tolong beri saya contoh?"

"Contoh? Sudah tentu!"

public class Home
{
    int a;
    int b;

    public static void main(String[] args)
    {
        System.out.print("1");
    }

    public static double pi()
    {
        return 3.14;
    }
}

"Adakah int adan int bpembolehubah, dan maindan pikaedah?"

"Ya."

"Bolehkah kelas wujud tanpa pembolehubah?"

"Ya."

"Dan tanpa kaedah?"

"Ya. Tetapi program minimum mesti mengandungi sekurang-kurangnya satu kelas yang mesti memasukkan sekurang-kurangnya satu kaedah/fungsi untuk menjalankan program. Kaedah ini mesti dinamakan 'utama'. Program minimum kelihatan seperti ini:"

public class Home
{
    public static void main (String[] args)
    {
    }
}

"Saya dapat melihat kelas Home di sini. Saya dapat melihat kaedah 'utama', tetapi di manakah arahannya?"

"Atur cara minimum tidak mempunyai sebarang arahan. Itulah sebabnya ia dipanggil 'minimal'."

"Saya faham."

"Kelas yang memulakan program boleh mempunyai apa-apa nama, tetapi kaedah 'utama' yang digunakan untuk memulakan program mesti sentiasa kelihatan sama:"

public class Home
{
   //Unchangeable part
   public static void main(String[] args) 
   {
       

Code for the method


  
   }
}

"Saya rasa saya faham segala-galanya. Sekurang-kurangnya, nampaknya begitu sekarang."

"Brilliant. Mari kita pergi lebih jauh dan tulis beberapa baris kod, kemudian