Historia dla osób powyżej 30. roku życia

Cóż, znalazłem czas , żeby podzielić się moją małą historią.

Prolog

Zacznijmy od tego, że mam 30 lat, wykształcenie wyższe chemiczne (nie będę wdawać się w szczegóły), a w fabryce pracuję już prawie 8 lat. Praca była rzeczywiście dość ciekawa, ale patrząc na moich współpracowników, zdałam sobie sprawę, że nie chcę tu pracować przez dwadzieścia lat, aż do emerytury. To nie jest sposób w jaki chcę spędzić swoje życie. Dodam jeszcze, że mam rodzinę, w tym dwójkę dzieci (najstarsze ma 6 lat, najmłodsze 1 rok) i, jak można się spodziewać, kredyt hipoteczny. W końcu zdecydowałem się spróbować przenieść w inne miejsce, do innej fabryki z wyższą płacą i prawdziwym rozwojem kariery. Zapuściłem korzenie w pierwszej fabryce, więc ciężko było mi ją opuścić, ale podjąłem decyzję. Moja podróż do Petersburga trwała miesiąc. Oficjalnie pracowałem tam przez tydzień, kiedy zdałem sobie sprawę, że sytuacja w fabrykach w naszym kraju (Światosław pochodzi z Rosji – przyp. red.) jest w większości fatalna. Wróciłem do rodzinnego miasta. Nie chciałam wracać, bo wydawało mi się, że to krok wstecz. W tym momencie zdecydowałem, że jeśli zmienię swoje życie – i to zmienię je radykalnie! Przez około tydzień zastanawiałem się jaki język programowania wybrać i cóż, wybór padł na Javę. Potem zacząłem szukać kursów. Rzeczywistość jest taka, że ​​dobrych kursów jest mnóstwo, niektóre są nawet w rozsądnej cenie, ale ja miałem problem: byłem super zmotywowany i miałem dużo czasu na naukę, ale moja poduszka finansowa wytrzymywała najwyżej 3-4 miesiące. Wszystkie kursy, które mi się podobały, trwały pół roku lub dłużej i obejmowały dwie lekcje tygodniowo (najczęściej). Ale wtedy znajoma poleciła mi CodeGym po tym, jak usłyszała, że ​​jest to bardzo dobre źródło informacji. Widziałem, że ten kurs ma wszystko, czego potrzebowałem:

• abonament z materiałami do nauki i zadaniami;
• bez ograniczeń czasowych — mogłem uczyć się tyle, na ile pozwalał mi mój harmonogram (który był szeroko otwarty) i moje chęci (jak powiedziałem powyżej, byłem bardzo zmotywowany).

Część 1: W poszukiwaniu wiedzy

26 listopada 2019 roku zapisałem się i rozpocząłem studia. Od razu powiem, że były dni, kiedy siedziałem bez przerwy przez 14 godzin, ucząc się, czytając wszystkie powiązane linki i próbując znaleźć piękniejsze rozwiązania (bez zaglądania do Pomocy). Dopiero gdy pomyślałem, że moje rozwiązanie jest najlepsze, zajrzałem do Pomocy. Często zadziwiały mnie rozwiązania, które były jeszcze piękniejsze i bardziej zwięzłe. Pod koniec stycznia, gdy osiągnąłem poziom 17, zdecydowałem się zacząć chodzić na rozmowy kwalifikacyjne, poszerzać swoje umiejętności i sprawdzać, czego w ogóle chce rynek. Tak się złożyło, że nikt mi tak naprawdę nie odpowiedział, ale było jedno biuro, które przyjęło mnie jako bezpłatną stażystkę na okresie próbnym: pierwszy miesiąc był bezpłatny, drugi i trzeci zawierały niewielkie stypendium. Następnie kolejna rozmowa kwalifikacyjna na podstawie moich wyników po trzech miesiącach, a jeśli staż przebiegnie pomyślnie – zatrudnienie.

Część 2: Pęd do bitwy

Mój staż polegał na pisaniu wtyczki do Chrome z backendem Java, która automatyzowała rutynowe zadania jednego z wewnętrznych działów firmy. Miałem wspaniałego mentora z dużą wiedzą, co moim zdaniem jest również ważne. W zasadzie, żeby nie zabłądzić w gąszczu technologii, opowiem teraz o stosie technologii, z którego korzystałem, a na końcu artykułu podam kilka linków, które okazały się dla mnie bardzo przydatne.

Stos technologii:

Java 11 (projekt został napisany całkowicie od podstaw), Spring (Boot, Security, OAuth2); Użyłem MongoDB jako bazy danych; do testów automatycznych użyłem AssertJ, Mockito i Spring-boot-starter-test; i użyłem dość popularnego przepływu GitHub (zobacz ten artykuł ). BTW, jeśli masz problemy z angielskim, to jest czas, aby doradzić Ci, abyś się go nauczył. Mój poziom biegłości to A2, ale artykuły staram się zawsze czytać w języku angielskim (oczywiście bez korzystania z tłumacza). To była moja największa trudność, gdy rozpoczynałem projekt stażowy, ponieważ musiałem pracować z zewnętrznym CRM, a cała jego dokumentacja była w języku angielskim. Ponadto, pracując ze Springiem, najlepiej zapoznać się z oryginalną dokumentacją. Jest bardzo dobry i szczegółowy. Co więcej, prawie cała dokumentacja jest w języku angielskim (trochę od Captain Obvious). Ponadto mój mentor kazał mi pisać wszystkie komentarze w kodzie i dokumentacji API po angielsku, więc powtarzam jeszcze raz: naucz się angielskiego, jeśli nie jesteś native speakerem! Nawet jeśli nie zamierzasz pracować z klientami zagranicznymi ani podróżować za granicę, ta umiejętność po prostu znacznie ułatwi Ci naukę i rozwój.

Część 3: Wynik

Ta część będzie znacznie krótsza :) Pod koniec stażu pomyślnie przeszłam rozmowę kwalifikacyjną i otrzymałam pracę, w której kontynuowałam pracę nad tym projektem. Pierwszy etap miał być realizowany w ramach stażu, ale w sumie składał się z trzech etapów. W związku z nadejściem pandemii wiele projektów komercyjnych zniknęło, a ja zrealizowałem wszystkie etapy i wszelkie inne pomysły/życzenia, jakie tylko mogły być związane z tym projektem. Były inne zadania, ale jak mówią, to inna historia.

Część 4: Nastąpiło szczęśliwe zakończenie, choć to jeszcze nie koniec ;)

W połowie lipca zadzwoniono do mnie i zapytano, czy szukam pracy. Opublikowałem swoje CV, choć nie było ono aktualizowane przez długi czas. Postanowiłem się sprawdzić. Przeszedłem przez 3 etapy: zadanie testowe, rozmowę techniczną i rozmowę z szefem. Przysłali mi ofertę i... To była oferta nie do odrzucenia. Rozumiem oczywiście, że w pierwszych kilku pracach będziesz próbował dostać się tam, gdzie cię zabiorą, ale mimo to. Moją pierwszą pracą było stanowisko outsourcingowe, ale obecnie pracuję w branży spożywczej. Zatrudnili mnie także jako młodszego programistę, ale wcale się nie denerwuję, ponieważ jest miejsce na rozwój zarówno pod względem wiedzy, jak i pieniędzy.

Epilog

Zatem, przyjaciele, nie zniechęcajcie się. Najważniejsze to podjąć decyzję i nie zejść ze swojej ścieżki. W moim przypadku ciążyła na mnie ogromna odpowiedzialność za opiekę nad rodziną i chęć zmiany czegoś w swoim życiu, aby zacząć robić to, co naprawdę sprawia mi przyjemność. Tworzenie oprogramowania jest szczególnie fajne, ponieważ można wspinać się po szczeblach kariery niezależnie od tego, czy w Twojej firmie jest więcej wakatów, niezależnie od tego, czy ktoś po dwudziestu latach pracy przeszedł na emeryturę i niezależnie od tego, czy masz osobiste powiązania, aby zdobyć stanowisko wyższa praca. W naszej branży wszystko jest w naszych rękach!

Oto kilka artykułów, którymi chciałbym się podzielić:

• Zrozumienie architektury . Osobiście przeczytałem ten artykuł 4 razy, gdy pracowaliśmy nad architekturą przyszłej aplikacji. Używam słowa „my”, ponieważ mój mentor wszystko sprawdził i odesłał do poprawek (tzn. zrobił recenzje kodu). Za pierwszym razem niewiele zrozumiałem. Potem przeczytałem to 3 miesiące później i odkryłem, że zrozumiałem dlaczego. Później przeczytałem go jeszcze 2 razy, aby utrwalić i w pełni przyswoić sobie wszystkie informacje.
• Interaktywna nauka Gita .
• Polecam każdemu nauczyć się pracować ze strumieniami. Są naprawdę wspaniałe: często można zastąpić ogromne ilości kodu małym strumieniem.
• Dokumentacja wiosenna.
• Ponieważ pracowałem z nierelacyjną bazą danych, a większość firm (szczególnie dużych) pracuje z SQL, w wolnym czasie próbowałem rozwiązać przynajmniej kilka problemów związanych z budowaniem zapytań SQL. Istnieje wiele różnych stron internetowych poświęconych temu tematowi.
• Polecam też poczytać o pisaniu testów (Assertj, Mockito), ale nie przypominam sobie żadnych dobrych artykułów, tylko dokumentację.
• A kiedy tworzysz aplikację (ale już jesteśmy poza poziomem początkującym), spróbuj skorzystać ze wzorców projektowych . Przynajmniej rzuć okiem na dobrze znane wzorce. Przyda się to na początku.

Jeszcze raz życzę wszystkim powodzenia w realizacji swoich marzeń!