Cykl życia oprogramowania

1. Analiza wymagań

Ten etap można uznać za jeden z najważniejszych. Od tego zależy powodzenie projektu. Wszystko zaczyna się od sformułowania celu projektu. Następnie ustalana jest lista zadań do wykonania oraz zakres przyszłego oprogramowania. Następnie ustalane są warunki, termin i budżet projektu. Na ostatnim etapie pierwszego etapu zatwierdzane jest zadanie techniczne dla zespołu deweloperskiego.

2. Faza projektowania

Projektowanie zaczyna się od zdefiniowania architektury aplikacji, jej funkcji, wymagań dotyczących funkcjonalności i interfejsu. Następnie funkcje są rozdzielane między program i użytkowników, uwzględniane są wymagania dotyczące różnych komponentów. Projektowanie produktu musi uwzględniać oczekiwania klienta oraz możliwość ich praktycznej realizacji.

Następnie rozpoczyna się opracowywanie specyfikacji oprogramowania, dobierana jest najbardziej optymalna architektura systemu, SZBD, opcja przechowywania danych, ustalana jest kompatybilność ze sprzętem, proces wdrażania oprogramowania oraz wykaz dokumentów eksploatacyjnych.

3. Pisanie kodu

Na tym etapie tworzony jest prototyp gotowego produktu i jego komponentów, opracowywana jest struktura danych i kody programu. Następnie przeprowadzane są testy i tworzona jest dokumentacja techniczna. Wynikiem tego etapu jest pojawienie się opłacalnej wersji produktu, dostępnej do testowania i debugowania.

4. Testowanie i debugowanie

Proces ten jest nierozerwalnie związany z projektowaniem i eksploatacją. Wykorzystuje mechanizmy, które pozwalają na testowanie oprogramowania pod kątem zgodności z stawianymi mu wymaganiami. Ten krok obejmuje również sprawdzenie dokumentacji pomocniczej.

Pomyślnym wynikiem testów powinno być wyeliminowanie wszystkich wykrytych błędów w aplikacji i utworzenie raportu o jej jakości.

5. Eksploatacja i konserwacja

Przejście do eksploatacji oprogramowania wiąże się z jego instalacją, szkoleniem użytkowników oraz dokumentacją. Działanie oprogramowania jest wspierane przez zespół wsparcia technicznego dewelopera.

Utrzymanie obejmuje dostosowanie aplikacji do nowych wymagań pracy, dodanie zmian w kodzie i towarzyszącej dokumentacji, jeśli jest to wymagane ze względu na wykrycie błędów lub na podstawie wymagań w modyfikacji. Dokonywanie zmian w oprogramowaniu wiąże się z utrzymaniem jego podstawowej funkcjonalności.

Wycofanie oprogramowania może nastąpić z powodu jego starzenia się, pojawienia się na rynku nowszych produktów lub z innych powodów.

Problemy techniczne napotykane podczas tworzenia oprogramowania

Dlaczego potrzebne są modele cyklu życia? Czy nie lepiej po prostu stworzyć niezawodny produkt z dyspozycyjnością? Okazuje się, że opracowanie modelu cyklu życia oprogramowania pomaga rozwiązać jednocześnie cztery problemy programistyczne:

Niezrozumienie potrzeb użytkowników. Twórca produktu może mieć błędne wyobrażenie o stanie rynku i potrzebach użytkowników dotyczących jego produktu.

Debugowanie. Gdy w programie zostanie wykryty błąd, posiadanie modelu cyklu życia oprogramowania pomaga szybko zidentyfikować problem i najbardziej prawdopodobne sposoby jego naprawy.

Zbyt szybko zmieniające się warunki rynkowe. Produkt, który jest odpowiedni teraz, może stać się przestarzały za sześć miesięcy. Na rynku może pojawić się aplikacja z większą funkcjonalnością lub bardziej przyjaznym interfejsem użytkownika. Cykl tworzenia oprogramowania pomaga śledzić trendy, co ułatwia zrozumienie, jak ulepszyć aplikację, jeśli zmieniły się preferencje użytkownika.

Bezpieczeństwo. To jeden z głównych problemów rozwojowych. Z reguły trudno jest znaleźć błąd przed uruchomieniem produktu. Wykrycie błędu po wydaniu oprogramowania prowadzi do znacznych strat finansowych dla firmy. Cykl życia oprogramowania przyspiesza wyszukiwanie i eliminację luk w zabezpieczeniach. Chociaż to nie eliminuje, to znacznie zmniejsza zagrożenia.

W rezultacie na początkowych etapach rozwój staje się bardziej wydajny, jego koszt jest zmniejszony, a wydanie produktu przyspieszone.

Podejścia do tworzenia oprogramowania

Istnieje kilka podejść do tworzenia oprogramowania. Dość często ich adaptacja odbywa się w oparciu o aktualną sytuację: wymagania dotyczące dotrzymywania terminów, rzetelności, bezpieczeństwa, kosztów pracy, kwalifikacji członków zespołu. Wśród najbardziej znanych podejść warto wyróżnić:

• Code and fix - pisanie kodu i naprawianie w nim błędów;
• Model wodospadu - kaskada lub „wodospad”;
• V-model - rozwój poprzez testowanie;
• Model przyrostowy - model przyrostowy;
• Model iteracyjny - model iteracyjny;
• Model spiralny - model spiralny;
• Agile Model to zwinna metodologia rozwoju.

Model kodu i poprawki jest najprostszy. Deweloper pisze kod programu, uruchamia go. Następnie zobacz, jak to działa. Jeśli zostanie znaleziony błąd, naprawia go. Najprawdopodobniej już opanowałeś ten model, więc przejdźmy do reszty.