Wzorce zachowań, część 2

2.1 Stan

Stan jest behawioralnym wzorcem projektowym. Jest używany w tych przypadkach, gdy podczas wykonywania programu obiekt musi zmienić swoje zachowanie w zależności od swojego stanu.

Wzór składa się z 3 bloków:

Kontekst to klasa, której obiekty powinny zmieniać swoje zachowanie w zależności od stanu.

Stan jest interfejsem, który musi zaimplementować każdy z konkretnych stanów. Poprzez ten interfejs obiekt Context wchodzi w interakcję ze stanem, delegując do niego wywołania metod. Interfejs powinien zawierać środki do przekazywania informacji zwrotnej do obiektu, którego zachowanie ma zostać zmienione.

W tym celu wykorzystywane jest zdarzenie (wzorzec Wydawca - Subskrybent). Jest to konieczne w celu zastąpienia obiektu stanu podczas wykonywania programu w przypadku wystąpienia zdarzeń. Mogą wystąpić przypadki, w których sam kontekst okresowo odpytuje obiekt stanu pod kątem przejścia.

ConcreteState1, ConcreteState2 - klasy stanów konkretnych. Powinien zawierać informację o tym, w jakich warunkach iw jakich stanach obiekt może przejść ze stanu obecnego. Na przykład ze Stanu Konkretu 1 obiekt może przejść do Stanu Konkretu 2 i Stanu Konkretu 3, a ze Stanu Konkretu 2 z powrotem do Stanu Konkretu 1 i tak dalej. Obiekt jednego z nich musi zawierać Kontekst po utworzeniu.

Na przykład piszesz grę, w której postać może biegać, pływać i latać. Jeśli twoja postać dostała się do wody, rozsądne jest ograniczenie jej zachowania w wodzie: teraz nie może strzelać, ale wciąż ma kilka akcji: pływanie do przodu, w prawo, w lewo itp.

Stan twojej postaci można opisać za pomocą obiektu State, który ma metody, które można wywołać i które coś zrobią. A kiedy twoja postać znajdzie się w wodzie, po prostu zmieniasz odniesienie do innego obiektu stanu w środku - i zmienia się jego stan.

2.2 strategia

Strategia to behawioralny wzorzec projektowy służący do definiowania rodziny algorytmów, hermetyzacji każdego z nich i uczynienia ich wymiennymi. Pozwala to na wybór algorytmu poprzez zdefiniowanie odpowiedniej klasy.

Wzorzec Strategia umożliwia zmianę wybranego algorytmu niezależnie od obiektów klienckich, które go używają.

Wzorzec Strategia umożliwia stosowanie różnych reguł biznesowych lub algorytmów w zależności od kontekstu. Stosowany jest w przypadkach, gdy w tym samym miejscu muszą być zastosowane różne algorytmy w zależności od aktualnego stanu systemu (lub jego otoczenia).

Silne strony:

• enkapsulacja implementacji różnych algorytmów, system uniezależnia się od ewentualnych zmian reguł biznesowych;
• wywołanie wszystkich algorytmów w jeden standardowy sposób;
• nieużywanie przełączników i/lub instrukcji warunkowych.

Ten wzorzec jest nieco podobny do wzorca Stanu, ale tutaj nacisk kładziony jest nie na stan, ale na zachowanie. Załóżmy, że postać w twojej grze może zmieniać broń. Następnie zmieniając broń, możesz po prostu zmienić odniesienie do obiektu opisującego działanie tej broni.

2.3 Metoda szablonowa

Klasa abstrakcyjna (klasa abstrakcyjna) – definiuje operacje abstrakcyjne, które są zastępowane w spadkobiercach w celu realizacji kroków algorytmu; implementuje metodę szablonu, która definiuje szkielet algorytmu. Metoda szablonu wywołuje operacje zamiany i inne zdefiniowane w klasie Abstract.

Klasa betonu (klasa betonu) – realizuje zastąpione operacje w sposób niezbędny do realizacji. Klasa Concrete zakłada, że ​​niezmienne kroki algorytmu będą wykonywane w klasie AbstractClass.

Ten wzór jest często używany w razie potrzeby:

• Jednorazowe użycie niezmiennej części algorytmu, pozostawiając część zmienną w gestii spadkobierców.
• Lokalizacja i izolacja kodu wspólnego dla kilku klas w celu uniknięcia powielania.
• Zezwalaj spadkobiercom na rozszerzanie kodu tylko w określonych miejscach.

Tak, ten wzorzec opisuje użycie pary: klasy abstrakcyjnej i jej implementacji.

2.4 Łańcuch odpowiedzialności

Łańcuch odpowiedzialności to behawioralny wzorzec projektowy zaprojektowany do organizowania poziomów odpowiedzialności w systemie.

Szablon zalecany jest do stosowania w warunkach, w których:

• w opracowanym systemie istnieje grupa obiektów, które mogą przetwarzać komunikaty określonego typu;
• wszystkie komunikaty muszą być przetwarzane przez co najmniej jeden obiekt systemowy;
• komunikaty w systemie są przetwarzane zgodnie ze schematem „przetwarzaj sam lub przekaż do innego”, to znaczy niektóre komunikaty są przetwarzane na poziomie, z którego zostały odebrane, a inne są przekazywane do obiektów innego poziomu.

2.5 Pamiątka

Keeper (Memento) to behawioralny wzorzec projektowy, który umożliwia naprawianie i zapisywanie wewnętrznego stanu obiektu bez naruszania hermetyzacji, dzięki czemu można go później przywrócić do tego stanu.

Wzór Guardian jest używany, gdy:

• konieczne jest zapisanie migawki stanu obiektu (lub jego części) do późniejszego przywrócenia;
• Bezpośredni interfejs do pobierania stanu obiektu ujawnia szczegóły implementacji i przerywa enkapsulację obiektu.