Zdobywasz kolejny poziom!

Poziom 4

Jestem najlepszy/a!

1. Dobre jest wrogiem najlepszego

Bycie lepszym/ą oznacza, by być lepszym/ą niż inni, by ich prześcignąć, ale też, aby się wyróżniać. Jeśli zamierzasz być najlepszy/a, nie możesz robić dokładnie tego samego, co inni. Potrzebujesz podążać swoją własną drogą.

Nie możesz być lepszy/a we wszystkim. Kiedy ty uczysz się dosłownie wszystkiego, ktoś obok specjalizuje się w wąskiej dziedzinie. Najlepszym sposobem, aby być najlepszym/ą, jest wybranie sobie wąskiej specjalizacji i zostanie w niej światowej klasy specjalistą.

Nawet, jeśli uczęszczałeś/aś na lekcje baletu od ukończenia piątego roku życia i tańczyłeś/aś 8 godzin dziennie, zawsze znajdzie się ktoś, kto tańczył 10 godzin dziennie od czwartego roku życia. W wieku 15 lat będziesz w stosunku do tej osoby o jakieś 5000 godzin doświadczenia do tyłu. Weź również pod uwagę, że czasem trafiasz też na geniusza, a wtedy godzina jego pracy jest równa trzem godzinom Twojej. Istnieje też możliwość, że Twój konkurent był szkolony przez najlepszych nauczycieli na świecie, a Ty przecież jesteś tylko samoukiem.

Zatem, aby być najlepszym/ą bez obierania wąskiej specjalizacji, trzeba pracować więcej niż inni, być utalentowanym/ą bądź mieć dobrych nauczycieli i bogatych rodziców. Oczywiście, wtedy już na pewno będziesz jedyny/a w swoim rodzaju, prawda?

Niestety, mimo wszelkich starań, nawet najszybszy i najciężej trenujący koń nie prześcignie samochodu. To, czego potrzebujesz, to Twoja własna strategia, Twój unikatowy plan bycia najlepszym/ą bez poświęcania wszystkiego, co możliwe.

2. Nie jest łatwo zostać najlepszym/ą

Zawsze będzie ktoś, kto zaczął wcześniej. Ktoś, kto ma bogatych rodziców. Ktoś, kto studiował na najlepszym uniwersytecie świata. Ktoś, kto dostał pracę w rodzinnej firmie. I nie ma w tym nic złego. To się zdarza. To się nazywa „mieć różny start w życiu”. Ale ci ludzie są w mniejszości. Jest też mnóstwo takich ludzi, którzy osiągają sukces samodzielnie, myśląc nieszablonowo, ciężko pracując i stale się doszkalając.

Życie jest jak gra w karty. Każdy może wygrać, jeśli tylko ma karty atutowe. Ale tylko profesjonalista wygra niezależnie od tego. Jego umiejętności minimalizują zależność od atutowych kart.

Nikt nie rozumie tego lepiej niż zawodowi atleci. Większość z nich ma jedynie kilka lat, by wykorzystać swą szansę i osiągnąć sukces.

3. Zawsze znajdzie się ktoś, kto jest gotowy pracować ciężej niż Ty

Jest nawet wielu takich ludzi. Pracoholicy, perfekcjoniści i ludzie szczerze kochający swoją pracę są wszędzie. Wielu z nich poświęca swoją rodzinę i przyjaciół, aby móc pracować 80 godzin w tygodniu. Praca to ich życie. Takiej drogi nie chcemy. Niestety, to właśnie przez nich możesz nie zrobić kariery. Nie jesteś zbyt chętny/a, aby spędzić 6 miesięcy na wyjazdach służbowych, by dostać awans, ale oni tak.

Przeciętny chiński student pracuje ciężej niż europejski, a w dodatku jest gotowy wykonywać Twoją pracę za ćwierć Twojego wynagrodzenia.

Zapracowywanie się nie jest sposobem na sukces, ale pracowanie zbyt mało jest gwarancją porażki.

4. Kultura

Niewiele jest miejsc na świecie, gdzie ciężka i uczciwa praca jest powszechnie uznaną normą. Jeśli pilnie uczysz się na uczelni, mieszkasz w bibliotece i świetnie zdajesz egzaminy, dostajesz łatkę nerda. Ale jeśli wagarujesz cały semestr, a mimo to zdajesz egzaminy bądź udaje Ci się jakoś obejść system, wtedy jesteś cool. Na drodze „pracuj więcej” jest spory ruch (powiedziałbym nawet, że jest zakorkowana). Ta metoda już nie działa. Musisz poszukać sobie innej.

Ciężko jest iść drogą sukcesu, kiedy społeczeństwo nienawidzi ludzi bogatych i odnoszących sukces. Nienawidzi, ale jednak im zazdrości. Biedni ci, którzy odnieśli finansowy sukces i śmią się z nim obnosić. Ekstremalnie bogaci ludzie zachowują się trochę skromniej: Bill Gates może nosić T-shirt za 10 zł, bo z nim czy bez niego nadal jest Billem Gatesem.

Tymczasem to właśnie ludzie biznesu tworzą nowe miejsca pracy i napędzają gospodarkę. Pensje pracowników są efektem konkurowania firm między sobą o najlepszy personel. Im więcej biznesów jest w danym kraju, tym wyższe będą wasze pensje.

Trzeba kochać swoje życie i swój czas. Pieniądze to tylko środek do osiągnięcia finansowej niezależności. Kiedy jesteś niezależny/a finansowo, możesz robić, co chcesz i nie robić tego, czego nie chcesz.

Z rozwagą analizuj to, czy warto coś poświęcić, aby być najlepszym/ą. Nie poświęcaj tego, co jest naprawdę ważne: rodziny, przyjaciół, zdrowia i pracy, którą kochasz. Niezależność finansowa w wieku 50 lat, praca, której nienawidzisz, brak rodziny, przyjaciół czy zdrowia – to nie jest sukces, to jest porażka.

Wszelkie moce CodeGym są do Twojej dyspozycji.