Operator warunkowy

1. Operatorif-else

Programy byłyby mało przydatne, gdyby robiły to samo bez względu na to, jak zmieniają się okoliczności zewnętrzne. Program musi być w stanie dostosować się do różnych sytuacji i robić jedną rzecz w niektórych przypadkach, a inne w innych.

Java implementuje to za pomocą operatora warunkowego , specjalnego słowa kluczowego, które umożliwia wykonywanie różnych bloków poleceń w zależności od tego, czy warunek jest prawdziwy.

Instrukcja warunkowa składa się z trzech części: warunek , polecenie 1 i polecenie 2 . Jeśli warunek jest prawdziwy (prawda), wykonywane jest polecenie 1 , w przeciwnym razie wykonywane jest polecenie 2 . Polecenia nigdy nie są wykonywane w tym samym czasie. Ogólna postać tego operatora jest następująca:

if (condition)
   statement 1;
else
   statement 2;

It is quite understandable when written in plain English like this:

If condition is true, then
   execute statement 1;
otherwise
   execute statement 2;

Przykłady:

int age = 17;
if (age < 18)
   System.out.println("You are still a child");
else
   System.out.println("You are now an adult");

You are still a child

int temperature = 5;
if (temperature < 0)
   System.out.println("It's freezing outside");
else
   System.out.println("It's warm");

It's warm

int age = 18;
if (age == 18)
   System.out.println("You've been drafted for military service");
else
   System.out.println("Report for duty anyway");

You've been drafted for military service

2. Blok poleceń

Jeśli po spełnieniu (lub niespełnieniu) warunku chcesz, aby Twój program wykonał kilka poleceń, możesz połączyć je w blok poleceń .

Aby połączyć polecenia w blok, musisz je „zawinąć” w nawiasy klamrowe . Oto jak to ogólnie wygląda:

{
   statement 1;
   statement 2;
   statement 3;
}

W bloku może znajdować się dowolna liczba poleceń. A nawet zero.

Przykłady łączenia instrukcji if-else i bloku poleceń:

int age = 17;
if (age < 18)
{
   System.out.println("You are still a child");
   System.out.println("Don't talk back to adults");
}
else
{
   System.out.println("You are now an adult");
   System.out.println("And thus ends your youth");
}

You are still a child
Don't talk back to adults

int temperature = 5;
if (temperature < 0)
{
   System.out.println("It's freezing outside");
   System.out.println("Put on a hat");
}
else
   System.out.println("It's warm");

It's warm

int age = 21;
if (age == 18)
   System.out.println("You've been drafted for military service");
else
{
}

3. Skrócona forma operatoraif

Czasami zdarza się, że jakieś polecenie lub polecenia muszą zostać wykonane , jeśli warunek jest prawdziwy , a jeśli jest fałszywy, nic nie trzeba robić .

Możemy np. ustawić komendę , ale nie reagować na brak autobusu. W Javie do tego scenariusza możemy użyć skróconej postaci operatora - bez bloku .If Bus No. 62 has arrived, then get aboardifelse

Innymi słowy, jeśli polecenie (polecenia) muszą zostać wykonane tylko wtedy, gdy warunek jest prawdziwy , a nie ma poleceń do wykonania, gdy warunek jest fałszywy, należy użyć skrótu operatora if- no block else. To wygląda jak:

if (condition)
   statement 1;

Poniżej znajdują się trzy równoważne wpisy:

int age = 18;
if (age == 18)
{
   System.out.println("You've been drafted for military service");
}
else
{
}

You've been drafted for military service

elseW programie jest blok , ale jest on pusty (w nawiasach klamrowych nie ma poleceń). Możesz go po prostu usunąć, nic się nie zmieni w programie.

int age = 18;
if (age == 18)
{
   System.out.println("You've been drafted for military service");
}

You've been drafted for military service