Marines wierzą, że jeśli masz sprawnych fizycznie mężczyzn i kobiety, możesz zrobić z nich niezwykłych żołnierzy po odpowiednim przeszkoleniu. Programowanie to taka sama umiejętność jak gra na gitarze, pływanie czy jazda na rowerze. Ludzie nie rodzą się rowerzystami.
Jest wielu inteligentnych i zdolnych ludzi, którzy pracują dwa razy więcej niż programiści i zarabiają cztery razy mniej. Może po prostu nie są na swoim miejscu?
Dlaczego programowanie?
Zanim zaczniesz studiować, aby zostać programistą, dobrze byłoby określić, jakie zalety ma programowanie jako kariera.
1. Łatwa i ciekawa praca.
Programowanie to łatwa i ciekawa praca. Daje ci miejsce na kreatywność. Wielu początkujących programistów nie może od razu w pełni uwierzyć, że teraz robią coś, co sprawia im przyjemność, a także zarabiają za to. Później się do tego przyzwyczajają.
2. Dobrze się opłaca.
Wspaniale jest widzieć inteligentnych programistów kupujących nowe samochody i domy po pięciu latach w tej branży.
3. Elastyczne godziny pracy.
Praca w biurze od 9:00 do 17:00 jest do bani. Powie ci to każdy, kto kiedykolwiek utknął w korku lub został ukarany za pięciominutowe spóźnienie. Jak chciałbyś móc wejść o 11:00 i wyjść o 17:00? Myślisz, że to tylko sen? To rzeczywistość większości programistów. Po prostu rób swoje i nikt nie będzie miał nic przeciwko. W wielu firmach wcale nie trzeba przychodzić do biura. Wszystko jest do uzgodnienia.
4. Rozwój zawodowy.
Zdobycie pożądanego stanowiska i wynagrodzenia w prawie każdej firmie wymaga wysiłku. Ale programista musi być tylko programistą. Nie musisz się przekwalifikowywać, aby zostać menadżerem, ani walczyć o wyższe stanowisko. Wszystko, co musisz zrobić, to rozwijać się jako profesjonalista. Programiści z 5-10-letnim stażem pracy są dobrze opłacani.
5. Wysoka mobilność międzynarodowa.
Trzy najlepiej płatne zawody na świecie to prawnik, lekarz i programista. Prawnikom naprawdę trudno jest znaleźć pracę za granicą: musieliby przestudiować inne przepisy, precedensy prawne itp. kraju, do którego się przeprowadzają. Lekarz musiałby nauczyć się języka, przestudiować protokoły medyczne, a następnie zdać egzamin, aby uzyskać lokalną licencję. Programista nie musi niczego studiować. Ten sam język, te same standardy, a często nawet ci sami klienci.
Dlaczego Jawa?
Połączenie trzech czynników sprawia, że ten język programowania jest bardzo atrakcyjny.
1. Java to jeden z najłatwiejszych języków programowania
Można się go nauczyć w 3-6 miesięcy lub w 12, w zależności od ogólnej wiedzy i liczby godzin dziennie, które jesteś gotów poświęcić na naukę.
2. Umiejętności, na które jest duże zapotrzebowanie.
Możesz znaleźć pracę nawet bez wcześniejszego doświadczenia. Firmy chętnie zatrudniają obiecujących debiutantów i szkolą ich.
3. Najwyższe wynagrodzenia w branży.
Należą do najwyższych, co jest szczególnie ważne dla początkujących.
Nie możesz zostać programistą czytając książkę. Potrzebujesz co najmniej 500 godzin praktyki. To jest jak boks. Nie stajesz się zawodowcem, oglądając wszystkie walki. Musisz spędzić długie godziny ćwicząc na ringu (dlatego CodeGym ma tak wiele ćwiczeń).
Każda oferta nauczenia cię programowania w Javie w dziesięć godzin jest jak oferta nauczenia cię boksu w dziesięć godzin, a potem wysłania na ring. Nie rób tego!
Czasami nowicjusz pisze na forum i prosi o radę, jak zostać programistą, a ludzie mówią: „Sam wymyśl kilka ćwiczeń i popracuj nad nimi”. To tak nie działa. Osoba nie może wymyślić zadania, które wykracza poza zakres jej wiedzy. Albo coś wiesz, albo nie.
Tylko ktoś, kto jest naprawdę biegły w temacie, może wymyślić spójny zestaw zadań, które nauczą cię czegoś nowego i nie wymagają tygodnia. To jest dokładnie to, co zrobiliśmy.
Innowacyjne podejście do nauki
Kurs CodeGym nie działa tak, jak kurs w college'u. Szybko to zrozumiesz. Nasz sposób jest jednak skuteczniejszy.
Na studiach prawdopodobnie musiałeś uczyć się w tym formacie: długie wykłady, po których następowały ćwiczenia wzmacniające wykłady. Takie podejście ma na celu przekazanie obszernej wiedzy, ale pozostawia wiele do życzenia prawdziwym, praktycznym umiejętnościom. A jeśli jesteśmy ze sobą szczerzy, takie podejście nie daje praktycznie żadnych cennych umiejętności.
Tutaj podejście jest inne. Część teoretyczna to wiedza, a wiedzieć coś to umieć odpowiedzieć na nasze pytania. Dlatego zaczynamy od pytań – ćwiczeń, które przy obecnej wiedzy trudno wykonać – a dopiero potem udzielamy odpowiedzi (teoria, która znacznie ułatwi zadania).
Nowy materiał prezentowany jest w trzech etapach:
1. Wprowadzenie (minimum teoria lub kilka ćwiczeń)
2. Wiedza podstawowa (daje pełne zrozumienie tematu)
3. Szczegóły i niuanse (uzupełniamy braki).
W ten sposób będziesz miał do czynienia z każdym tematem co najmniej trzy razy. Poza tym każdy temat jest ze sobą powiązany i nie można w pełni wyjaśnić jednego bez przynajmniej powierzchownego omówienia innych.
Niektórzy uczniowie są sfrustrowani zadaniami, które obejmują materiał, nad którym jeszcze nie pracowali. Takie zadania dają ci szansę na zastanowienie się, jak je wykonać z wiedzą, którą już posiadasz. Może to zająć godzinę lub dwie, ale wtedy zostaniesz nagrodzony nowatorskim lub satysfakcjonującym rozwiązaniem.
Poza tym w prawdziwym życiu dostajesz zlecenie w pracy i dopiero wtedy zaczynasz szukać potrzebnych informacji. To jest dla ciebie prawdziwe życie. Im wcześniej się do tego przyzwyczaisz, tym lepiej.