8.1 Omówienie IDE
No to mamy nowy projekt. Zobaczmy, co tu widzimy.
1. Drzewo folderów i plików projektu:
Tu wyświetla się zawartość folderu naszego projektu — pythonProject
.

2. Obecny otwarty plik:
To po prostu zawartość pliku main.py
, co jest podświetlone jak składnia kodu.

3. U góry — główne menu:
Przydatne przyciski po prawej stronie u góry:
- „Zielony trójkąt” — przycisk uruchamiania projektu.
- „Żuczek” — przycisk trybu debugowania.
- „Lupa” — wyszukiwanie w projekcie.
- „Zębatka” — ustawienia.

4. Po lewej widzisz boczne menu:
Tu jest parę przydatnych przycisków, a nas szczególnie interesuje przycisk Terminal.

5. Pasek statusu:
Po lewej na pasku statusu wyświetla się ścieżka obecnego otwartego pliku. Po prawej — jego kodowanie: CRLF
, UTF-8
.
A na samym końcu po prawej wyświetla się obecna wersja Pythona — Python 3.12.x, na której działa nasz projekt. Warto na to spojrzeć, jeśli masz na komputerze zainstalowane różne wersje Pythona i masz projekty, które działają na innych wersjach.

8.2 Omówienie projektu
Zwykły projekt składa się z plików, które wyświetlają się na lewym panelu. Te pliki można umownie podzielić na 4 części.
Pliki z kodem w Pythonie. Takie pliki mają rozszerzenie .py
i PyCharm oznacza je ikoną w kolorze niebiesko-żółtym. W naszym projekcie mamy teraz tylko jeden taki plik — main.py
Pliki statyczne. Tak nazywa się pliki, które zawierają dane, ale nie kod. Mogą to być pliki tekstowe, obrazki, pliki multimedialne i tak dalej. Teraz w naszym projekcie ich nie ma.
Wirtualne środowisko Pythona. W folderze o nazwie .venv
(skrót od Virtual Environment) znajdują się pliki Pythona oraz kilka narzędzi pomocniczych. To tutaj menedżer pakietów pip
będzie ładował zewnętrzne biblioteki, które chcesz używać.
Zewnętrzne biblioteki. Teraz ich w naszym projekcie nie ma, ale gdy je pobierzesz, PyCharm na pewno je tutaj wyświetli.
8.3 Wirtualne środowisko — venv
Porozmawiajmy trochę więcej o wirtualnym środowisku. venv
— to moduł w Pythonie, który pozwala tworzyć różne lekkie i izolowane wirtualne środowiska dla projektów pythona. To narzędzie, które pozwala zarządzać zależnościami projektu, izolując je od systemowych bibliotek.
Każde wirtualne środowisko ma swoje własne pliki wykonywalne Pythona i miejsce do instalacji bibliotek, co zapewnia niezależność projektów od siebie.
To jest szczególnie przydatne, kiedy różne projekty wymagają różnych wersji jednej i tej samej biblioteki, lub kiedy trzeba unikać konfliktów między systemowymi bibliotekami a bibliotekami potrzebnymi do konkretnych projektów.
8.4 Praca z terminalem
W PyCharm możesz pracować bezpośrednio z linią poleceń swojego systemu operacyjnego. W Linux i MacOS linię poleceń nazywa się Terminalem (Terminal), więc w PyCharm też tak się nazywa. Chociaż w zasadzie to nie kaprys PyCharm, a utrwalona nazwa wśród programistów.
Aby otworzyć Terminal musisz kliknąć przycisk terminalu w bocznym menu:

Powinno ci się pojawić takie okno:

W tym oknie możesz pisać polecenia swojego systemu operacyjnego. Nas jednak interesuje jedno z nich.
Zobaczmy, jaka jest obecna wersja interpretera Pythona, którą zainstalowaliśmy. Aby to zrobić, musisz wpisać:
python --version
Oto co uzyskałem:

Jeśli ty też uzyskałeś Python 3.12.x, to jesteśmy na dobrej drodze.
GO TO FULL VERSION