Praca z systemem plików: tworzenie i przenoszenie plików, przeglądanie zawartości

1. Zadanie praktyczne: przygotowujemy przestrzeń

Teraz czas, żeby przećwiczyć to wszystko w praktyce. Popracujemy z plikami i katalogami, utworzymy je oraz przeniesiemy, a także otworzymy do podglądu i edycji. Ten wykład pomoże ci połączyć wszystkie wcześniej poznane komendy w jeden workflow. Gotowy? Zaczynamy!

Aby zacząć zadanie, otwórz swój terminal. Jeśli używasz WSL, po prostu uruchom terminal WSL. Dla użytkowników Linuxa lub maszyny wirtualnej także otwórz zwykłe okno terminala.

Upewnij się, że jesteś w katalogu domowym, wykonując komendę:

cd ~

Na początek naszej pracy utwórz katalog test. Będziemy go używać jako głównej przestrzeni roboczej.

mkdir test

Teraz upewnijmy się, że katalog został utworzony, używając komendy ls:

ls

Na liście powinien znaleźć się folder test. Jeśli rzeczywiście tam jest, gratulacje! Właśnie stworzyłeś podstawę.

---

2. Tworzenie pliku w katalogu

Przejdźmy do stworzonego katalogu:

cd test

Teraz utwórzmy w nim nowy plik o nazwie example.txt za pomocą polecenia touch:

touch example.txt

Jeszcze raz upewnimy się, że plik się pojawił, używając polecenia ls. Zobaczysz, że w folderze test teraz znajduje się plik example.txt.

Aby sprawdzić bieżący katalog, wpisz:

pwd

Powinieneś zobaczyć ścieżkę kończącą się na /test.

---

3. Edytowanie zawartości pliku

Otwórzmy utworzony plik w edytorze tekstowym nano i dodajmy trochę tekstu:

nano example.txt

Po otwarciu edytora wpisz, na przykład, następującą linię:

Cześć, świecie! To mój pierwszy plik tekstowy w Linuxie!

Teraz zapisz plik, używając kombinacji klawiszy Ctrl + O (to oznacza "Write Out" — zapisać). Naciśnij Enter, aby potwierdzić zapis. Następnie wyjdź z edytora za pomocą Ctrl + X.

Komenda cat pozwoli ci upewnić się, że tekst faktycznie został zapisany w pliku:

cat example.txt

Terminal powinien wyświetlić tekst, który właśnie napisałeś.

---

4. Kopiowanie pliku

Stwórzmy kopię zapasową naszego pliku. Nazwijmy ją example_backup.txt. Do tego użyjemy komendy cp:

cp example.txt example_backup.txt

Teraz w twoim folderze test powinny być dwa pliki: example.txt i example_backup.txt. Aby to potwierdzić, ponownie wykonaj komendę ls.

Chcesz sprawdzić, czy w kopii zapasowej jest ten sam tekst? Użyj komendy:

cat example_backup.txt

Wyjście tekstowe powinno być identyczne jak w oryginale.

---

5. Tworzenie nowego katalogu i przenoszenie pliku

Czas wprowadzić trochę porządku. Utwórzmy nowy katalog backup, gdzie będziemy przechowywać wszystkie kopie zapasowe:

mkdir backup

Przenieśmy plik example_backup.txt do folderu backup za pomocą komendy mv:

mv example_backup.txt backup/

Teraz upewnijmy się, że plik faktycznie został przeniesiony. Na początek wykonaj ls w bieżącym katalogu. Pliku example_backup.txt już tutaj nie ma. Następnie sprawdź zawartość folderu backup:

ls backup

W katalogu backup powinien znajdować się nasz plik. Świetna robota!

---

6. Przypadkowe usunięcie i przywrócenie pliku

Wyobraź sobie sytuację: przypadkowo usunąłeś plik. Nie czas na panikę! Najpierw usuniemy plik example.txt (udawajmy, że przypadkowo):

rm example.txt

Teraz pliku nie ma (sprawdź za pomocą ls). Ale spokojnie, mamy kopię zapasową! Skopiujemy ją z powrotem z folderu backup:

cp backup/example_backup.txt example.txt

Sprawdźmy, czy przywracanie się powiodło, zaglądając do pliku:

cat example.txt

Ot tak, Twój tekst jest cały i zdrowy.

---

7. Przeglądanie dużego pliku za pomocą less

Dla urozmaicenia stworzymy większy plik i zobaczymy, jak wygodnie go przeglądać. Najprostszy sposób — wygenerować go za pomocą narzędzia seq, które wyświetla sekwencję liczb. Stworzymy plik bigfile.txt:

seq 1 1000 > bigfile.txt

Teraz otworzymy go za pomocą less, aby przeglądać zawartość strona po stronie:

less bigfile.txt

• Użyj klawiszy ↑ i ↓ do nawigacji.
• Naciśnij q, aby wyjść.

---

8. Wynik naszego eksperymentu

Przeszliście świetną drogę! Stworzyliśmy katalogi i pliki, wprowadziliśmy zmiany w ich zawartość, zrobiliśmy kopię zapasową, przenieśliśmy pliki do nowego katalogu, a nawet odzyskaliśmy przypadkowo usunięty plik. To wszystko — podstawowe, ale bardzo istotne umiejętności pracy w Linuxie.

Teraz, gdy stykacie się z nowym zadaniem, na przykład zarządzaniem plikami na serwerze lub pisaniem skryptów do automatyzacji, jesteście uzbrojeni w podstawowe narzędzia. No powiedzcie, czy uczucie pracy z linią poleceń nie zapiera tchu? Witajcie w świecie Linuxa, gdzie każde zadanie to przygoda!