Ponowne wynalezienie internetu

1. Historia powstania Web

Dzisiaj prawie wszyscy spędzają czas w internecie. Czytają artykuły, korzystają z przeglądarki, klikają w linki. Ale tylko nieliczni zastanawiają się, kiedy i przez kogo został wynaleziony internet? My już znamy odpowiedź, ale sprawa nie jest taka prosta.

Wszystko zależy od tego, co nazywamy internetem. Najczęściej zwykli ludzie mają na myśli jedno, a specjaliści techniczni – coś innego. Sieć komputerowa, łącząca największe centra danych na świecie, została stworzona już w latach 70. Natomiast internet, dostępny zwykłemu użytkownikowi (przeglądarka, linki, strony i tak dalej), został wynaleziony przez jedną osobę na początku lat 90.. I było to tak...

Na początku lat 90. Brytyjczyk Tim Berners-Lee wynalazł na nowo internet 🌐. Choć to, co wynalazł, lepiej nazwać Web, czyli World Wide Web, znany również jako www, „pajęczyna światowa”. Tak, jedna osoba wynalazła światową pajęczynę 💪.

W latach 1986–1991 pracował w ośrodku badawczym CERN (w Genewie, Szwajcaria) nad nowym standardem dokumentacji naukowej. Wiesz, naukowcy mają w zwyczaju publikować swoje prace w formie artykułów, a na końcu artykułów wymieniać listę wykorzystanej literatury. Innymi słowy, wiedza naukowa to lista artykułów z odnośnikami do siebie nawzajem.

Swoją drogą, nowoczesna Wikipedia bardzo przypomina to, jak twórca wyobrażał sobie światową pajęczynę: artykuły naukowe z odnośnikami do siebie, listą źródeł i wykorzystanej literatury. I jeśli Tim miałby więcej szczęścia, sieć do dziś wyglądałaby tak jak sobie wyobrażał. Ale gdzieś na drodze ku świetlanej przyszłości świat zbłądził :)

Podstawą Web są trzy technologie:

• HTML-strona, która zawiera tekst, obrazy i linki do innych stron HTML.
• Przeglądarka, która wyświetla stronę HTML w najwygodniejszej dla człowieka formie.
• Protokół http — standard komunikacji serwerów internetowych z przeglądarkami i ze sobą nawzajem.

Tim Berners-Lee nie tyle wynalazł te rzeczy, co je standaryzował. HTML powstał na podstawie standardu SGML. Tagi również zostały stamtąd zaczerpnięte. A pierwszy na świecie przeglądarka o nazwie WorldWideWeb została napisana samodzielnie przez Tima w odległym roku 1990.

2. HTML – to nie język programowania

HTML – to nie język programowania i nigdy nim nie był. Nigdy tak nie mów. Nawet pisząc CV, nie wpisuj HTML w sekcji języków programowania, jedynie w sekcji "Tools" (narzędzia). Napisanie w CV, że znasz język programowania HTML, to poważny błąd. Dlaczego?

Cała sprawa polega na tym, że HTML – to język formatowania dokumentów. Jeśli bardzo to uprościć, to HTML-dokument – to tekst (dokument) z dodanymi do niego obrazami, tabelami, odnośnikami, i tak dalej.

Przypuśćmy, że chcesz napisać artykuł, w którym będzie:

• Tytuł artykułu (nagłówek).
• Sam artykuł, składający się z jednego akapitu.
• Obraz.
• Kilka ważnych stwierdzeń chciałbyś wyróżnić pogrubioną czcionką.
• W środku artykułu podać odnośnik do jakiejś przydatnej informacji.

Tak będzie wyglądał ten dokument w przeglądarce:

Kot domowy Z punktu widzenia systematyki naukowej, kot domowy – ssak z rodziny kotowatych rzędu drapieżnych. Często kota domowego traktuje się jako podgatunek leśnego, ale według współczesnej systematyki biologicznej (rok 2017), kot domowy jest odrębnym gatunkiem biologicznym.

Całkiem nieźle, prawda? A standard HTML pozwala uczynić ten dokument czytelnym zarówno dla człowieka, jak i dla komputera. Oto jak wygląda to w standardzie HTML:

Do tekstu artykułu zostały dodane specjalne tagi, które rozumie zarówno człowiek, jak i komputer (przeglądarka). Przeglądarka może ładnie wyświetlić artykuł dla czytelnika, a jego autor bez problemu go zredagować.

3. Powstanie protokołu HTTP

Skrót HTML oznacza Hyper Text Markup Language – język formatowania dokumentów hipertekstowych. Hipertekst – to dokument składający się ze stron, odwołujących się do siebie nawzajem. A czym jest http?

HTTP oznacza Hyper Text Transfer Protocol – protokół (standard) przesyłania hipertekstu. http (lub https) widzisz w pasku adresu przeglądarki, jeśli próbujesz skopiować link do otwartej strony.

Typowy link do strony wygląda tak:

http://google.com/logo.jpg

Na początku linku znajduje się nazwa protokołu, po której następuje dwukropek i dwa ukośniki. Tim Berners-Lee kiedyś mówił w jednym ze swoich wywiadów, że gdyby wiedział, iż protokół http będzie tak popularny, wymyśliłby coś krótszego (bo praktycznie wszystkie linki na świecie zaczynają się od słowa http:// lub https://).

To ciekawe: Tim wciąż żyje, ma obecnie około 70 lat. Korzysta z internetu codziennie, a jego ulubione powiedzenie brzmi „Chcesz coś zrobić dobrze – zrób to sam”. A jakbyś się czuł, gdyby twojego wynalazku codziennie używało cała populacja planety?